7255413582

ir>7

Henryk Oestcrreicher na podstawie wydania Brucknera, opracowując równocześnie łacińskie teksty-odpowiedni ki bądź z Biblii, bądź z tekstów średniowiecznych, jak Pcfri Cwnesitmig Scholashca historia, i innycli źródeł, nigdzie przez niego bliżej nieokreślonych. Późniejsza, całościową eksceipcję zabytku zrobiono w Pracowni Sstp na matrycach według transliteracji Henryka Kowalewicza. Od r. J952 Pracownia Sstp posiada podobiznę lototypiczną rkpsu Rozmyślania, wydaną przez S. Vrtla--Wierczyńskiego. W opisie zabytku na s. 125 Chre$tWRz\c\ autorzy wyraża ja pogląd, żc pochodzi on / początków XVI w. Zamieszczają też kilka kari rkpsu w transliteracji i transkrypcji oraz kilka tylko w transkrypcji. W Sstp zabytek cytowano według slron rkpsu po dacie ca 15(10, bez daty przy cytatach W toinie I Sstp cytaty podawano w transkrypcji Brucknera, w dalszych w transliteracji Kowalewicza. Od początków wydawania Sstp hiakujące łacińskie teksty-odpowiednikj c/erpano z Vdu Beato Vir$hus Marie et Sahatons Rhythrnica. I lerausgeeehen von A. Vógtlin. Tiihingcn 1888. Po ukazaniu się pracy ladę u sza Dobrzenieckiego Łacińskie źródła ..Rozmyślania przemyskiego”, (\v:| Średniowiecze. Studia o kulturze IV, Wrocław 1969, s. 196-521 w wielu wypadkach stamtąd także czerpano łacińskie odpowiedniki do cytatów. Nowe krytyczne wydanie zabytku: Rozmyślanie przemyskie. Transliteracja, transkrypcja, podstawa łacińska, niemiecki przekład, wydali Keller ł*cli.\ i Tward/ik Wacław, I. Weihcr-Frciburg i. Br. 1998, Ił. Weihcr-Frciburg i. Itr. 2000. Mnnutncnta I inguac Slayicae Dialecti Vcteris. Fontes et dissertationes, i. XI. i XI..TI. Siało się ono podstawą cytatów w ostatnich zeszytach Sstp. Świeżo wydany t. III (Freiburg i. Br. 2004) zawiera trzy indeksy: pełny wyrazów i form, frekwencyjny i a tergo.

RozmPam Bernacki Ludwik. Karla z „Rozmyślania O życiu Pana Jezusa’’. PamLii X. Lwów 1911. s. 470--477. ~ Artykuł I- Bernackiego zawiera omówienie historii tej karty od Czasów Hahazara Opeca (wg notatek Karola Rogawskiego. pierwszego jej właściciela), jej zawartości, stosunku lego zabytku do Rozmyślania z rkpsu przemyskiego oraz tekst odczytany z rkpsu przez autota. W 1872 r. Józef Lcp-kowski nabył tę kartę wraz ze zbiorami ołpińskjmi K. Rogawskiego dla Muzeum XX Czartoiyskich. Obecnie znajduje się ona w dziale rkpsów Biblioteki XX Czartoryskich w Krakowie w teczce pod sygn. 2566 (a nie, jak wydrukowano w PamfJi s. 471 - 2,560), oprawiona razem z fragmentami różnych rkpsów, autografami itd. jako „karta peigaminowa z manuskryptu Życic Chrystusa przez Opu-ca”. Jest to pergaminowa karta in folio, na obu jej stronach zapisano w dwóch kolumnach tekst polski, po 50 wierszy w każdej kolumnie. Pismo wyraźne, gotyckie, wg Bernackiego z diugiej połowy XV w. W maszynopisie starego Katalogu rękOfMÓw Biblioteki XX Czartoryskich karta ta jest nazwana fragmentem rkpsu z XVI w., natomiast nowy, obecnie wydawany katalog w ogóle pomija sprawę daty. Karta ta, oderwana od jakiejś całości, została użyta do oprawy innego dzieła. Po śladach igły introligatorskiej można sądzić, że czterocentymetrowy brzeg karty posłużył jako gr/bict, a większa jej część, 25(1 mm, stanowiła właściwą okładkę. Introligatorskie wykorzystanie lej karty zatarło w dużym stopniu tekst na górze i na dole lewej kolumny wierzchniej strony. Dlatego w wydaniu L Flemackieeo są liczne luki w tekście lej kolumny. Tekst w kolumnie prawej tej strony oraz na stronie spodniej za-ehował się do czasów L Bernackiego dobrze. Dzisiaj, niestety, tekst w lewej kolumnie wieizchmej strony jest prawic całkiem niewidoczny, natomiast w prawej niewidocznych jest kilka wierszy u góry kolumny. Wg Rogawskiego karta ta zawiera tłumaczenie śu^ł. Bonawentury. Bcmacki w sw^foim przedruku kursywą oznaczył tytuliki pisane rubiyką i wytłuścił inicjały. W Sstp materiał dniowa no XV p. ftOM. Fkscerpcja niepełna Wandy Namysłowskiej.

RozOss f rękopiśmienne ekscerpty - glosy z rozariusza w rkpsie Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie, obecnie we Wrocławiu, o sygn. 381, z r. 1457. Cytujemy wg kart rkpsu. Glosy odczytała Żurowska-Górecka Wanda. Dotąd cytowano jako Pf V 13. — Rkps zaczyna się małym słowniczkiem czasowników od końca litery L do litery 7. (k. Ir-7r), pisanym tą samą ręką, eo rozariusz. Od k. Kir następuje obszerny słownik łaciński z kilkuset glosami polskimi, głównie Ick-stowymi i nielicznymi na marginesach bocznych. Pisany jest w dwie kolumny. Urywa się mi k. I%v, na początku litery T. W rkpsie notka Uoc. opus esi finitiim A. F) 1457. A. Bruckner w Pf V podaje w artykule Śrcdruovuia:znc słotittienco polskie okuło 80 glos 7 lego rozariusza. nic wszystkie z synonimami łacińskimi. Od 1962 r. Pracownia Sstp posiada fotokopie tego rozariusza. Do spisu źródeł skrót ten został wprowadzony w tomie VIII, jednak większość materiału nadal cytowano ze sta-