7255413585

169

wprowadzany w łomie VIII. Do kolka Sslp wydrukowano oti lonui IX z logo źródła lylko paię glos, lylujac według kari rkpsu. Cały materiał będzie wykorzystany w suplemencie.

RpAug rkps z Hiblioteki Jagiellońskiej, nr. akc. 71/54, pochodzący / byłej biblioteki nugustianów w Kia-kowie. Na k. 267r na dolnym maiginesie zapisano c/tcty polskie wyrazy z ich odpowiednikami łacińskimi, będące nazwami sposobów interpretacji Fisina św. (inne ich przekazy¹ cf. ErzGlos 2). Rpks len nie był dotąd źródłem Sstp. Materiał zostanie wykorzystany w suplemencie.

RpKapKr rkps Archiwum i Biblioteki Krakowskiej kapituły Katedralnej o sygn. KF 224. — Kkps jest papierowym kodeksem in (juarto. liczącym 257 ponumerowanych współcześnie kart + ra początku wszyta odwrotnie jedna nienumerowana karla pergaminowa, na której zapisany jesl dyplom a t z r. 1443. Źródłem Sstp oznaczonym tym skrótem jest rozarius/. łaciński (inc. F.s tjun wu.abuUisii vaiii et ame. ni id, i ide.Ucei IIu gnido, kalot iron) pisany we Lwowie pi ze z Piotra z Uścia. Zaczyna sio on od k. 2r i zajmuje 246 kart tego kodeksu. Cały pisany jest jedną ręką w 14.50 r. Od k. !>v pojawiają się w' nim wyrazy polskie, w sumie około 120. Część z nich powtarza się w innych tozariu-szach. Część polskich wyrazów z ich łacińskimi odpowiednikami wydał w roku 1874 Józef Szujski w R I s. 43-46 a potem w 1884 I. Folkowski w Katalogu rękopisów kapitulnych Katechy Krakowskiej drukowanym w AK Lit III na s. 163-164. Wydanie to zawiera nieścisłości w opisie zabytku oraz wicie błędów w odczytaniu, zwłaszcza wyrazów polskich. Nigdy nie było ono źródłem 55slp; Pracownia Ssip korzystała z rękopiśmiennych ekscerptów lana Łosia. sprawdzonych i uzupełnionych przez Wandę Zurowską-Górecką. Jedną glosę z tego rozariusza. będącą nazwą botaniczną (#<»:), zacytowano w Sstp z Mareiialów Rostafińskiego, opatnijąc ją skrótem Rost, ponieważ nie było jej w materiale wyckscerpowanym przez Łosia. W Sstp materiał cytowano z datą z rkpsu 1450. Kodeks zawiera także niewielki polski tekst, będący satyrą na chłopów (<./. Satyra), ~ Cf. Rost poz. 19.

RtGn Wielkopolskie roty sądowe XIV-XV wieku. t. V, A. Roty gnieźnieńskie, s. 76-274. zebrali i opracowali Kowalewicz Henryk i Kuiaszkiewicz Władysław, Wrocław 1981. Folska Akademia Nauk. Komitet Językoznawstwa. — Wydawnictwo zaczyna się obszernym wstępem {s. 5-75), składającym się z części A i R. Część A (s. 5-4U) odnosi się do rot gnieźnieńskich. W części B (s. 4U-75) wydawcy omawiają roty' konińskie (r/. RtKon). Polskie roty z ksiąg ziemskich gnieźnieńskich /. XIV i XV w. znajdują się w sześciu początkowych {I—VI) księgach w formacie dutki. Wydawcy wyróżniają dwudziestu sześciu pisarzy polskich zapisek. Księga I obejmuje lata 1390-1411. 11 1413-1419, III 1420-1429, IV 1431), V 1432, 1438, VI 1440. 1443-1448. Księgi te znajdują się obecnie w Archiwum Państwowym w Poznaniu, sygn. 7. 1 - 7. 8. Do tekstów polskich •/ ksiąg gnieźnieńskich wydawcy dołączyli roty/.c składek pochodzących z Gniezna, ale mylnie kiedyś oprawionych ze składkami księgi kaliskiej 1 (Kalisz, 7icmska 1 f. 71r-97v). W sumie jest 355 rot. Księgi ziemskie gnieźnieńskie zachowały się do naszych czasów w bardzo złym stanie. Z niektórych kart 1 księgi pozostały tylko fragmenty. Oprócz szczegółowego zestawienia materiału przypadającego na poszczególnych pisarzy we wstępie omówione są dokładnie cechy pisma, pisowni i języka poszczególnych pisarzy. Teksty rot wydane są także w transkrypcji oraz w fotograficznej Odbitce oryginału. Z powodu złego stanu zachowania ksiąg wydawcy zamieszczają w tym łomie około 90** totografii zapisek. Sstp materiał ten cytuje od IX tomu. Reszla materiału ukaże się w suplemencie, fcksccrpcja, z założenia fragmentaryczna, Anny Sikory. Nie znalazła się w tej księdze, z nieznanych przyczyn, jedna polska rota sądowa, zacytowana przez K. Tymienieckiego w r. 1934 w jego arlukulc Z dziejów polskich nazw osobowych. Rolskic nazwy osobowe ludności miejskiej w Wiclkopolscc XV wieku, opublikowanym w Slavii Gccidcnlalis XVII. Według relacji *lvmienieckiego ma ona pochodzić z IV księgi gnieźnieńskiej z r. 1432, z k. 82r. — Cf. SłOcc XVII.

RTH Rocznik'towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. I—IV ł.wów 1910-1913, V i nn. Kraków 1921 i nn.

RTH 111 Semkowicz Władysław, Wywody szlachectwa w Folscc XIV-XVII w., Lwów 1913. — Źródło to stanowi kilkadziesiąt glos polskich w łacińskich zapiskach sądowych, tzw. herbowych, oraz polskie roty sądowe z ksiąg archiwów w Warszawie. Wilnie i we Lwowie. Materiał wchodzący do Sstp jest na s. 1-42. Roty i glosy polskie drukowane są kursywą. Praca zawiera dwa indeksy: