Piotra Wy sza oraz opisał kilka późniejszych lego samego rodzaju zbiorów, odnoszących się do diecezji krakowskiej. W niniejszym łomie na s. 9-36 zamieszcza formuły odnoszące się do diecezji płockiej. Wydawca ze 164 formuł zawartych w formularzu płockim wybrał do wydania 31, uznając je za najważniejsze i zasługujące na szczególną uwagę. zaś dla oznaczenia zawartości poszczególnych kolekcji posłużył się spisem nagłówków umieszczonych nad formułami. Rkps, z którego Ula-nowski czerpie materiał, pochodził z biblioteki Kapituły Płockiej, gd/ie miał sygn. If. 19. i liczył 304 k. Nieliczne polskie glosy zostały wyróżnione pr/u/ wydawcę kursywą. Na zewnętrznej stronie okładki widnieje nolalka 1449, H Augusti Ii ber 7. u kont ky. WSstp materiał datowano XV med. Liks-Cerpcja Jana ł«osia.
AKPr I 37-144 Ulanowski H|oleslawJ, Kilka zabytków ustawodawstwa królewskiego i wojewo-d/inskiego w przedmiocie handlu i ustanawiania cen. — Na s. 37-82 opracowanie wydawcy, w którym przedstawia historię jurysdykcji wojewodzińskiej odnoszącej się do handlu i przemysłu oraz wylicza zabytki objęte niniejszym zbiorem. Wśród nich jest jeden z XV w., mianowicie „Przywilej Kazimierza Jagiellończyka z 17 IX 1459 r. dla miast wielkopolskich Poznania i Gniezna, stanowiący minimalne ilości, w jakich niektóre towary sprzedawane i nadawane być mogą przez kup eów zagranicznych i miejscowych. Przywilej len ma na celu oclnonić najdrobniejszych kupców przed konkurencją hurtowników'* (s. 79). Zamieszczony jest on na s. H3-H4. Zabytek znajduje się w rkpsie Hiblioteki Kórnickiej nr 144, pochodzącym z 2 połowy XVI w. W dokumencie tym są cztery polskie glosy, z których trzy nie są wyróżnione w tekście, jedna jest wyróżniona kursywą. W Sstp cytowany materiał datowano 1459. Pozostałe przywileje i ustawy drukowano na s. 84-144 pochodzą z XVI i XVII w.
AKPr I 145-167 Ulanowski H[niesław], Trzy' zabytki do historii parlamentaryzmu w Polsce w XV wieku. — Na s. 145-154 wstęp wydawcy omawiający* zabytki, klóre zostały* zamieszczone na s. 155-167:
1. s. 155-159 tekst uchwały zjazdu generalnego w Piotrkowic w 1444 r. Wydawca informuje, rc w MM Ac II na s. 353-354 zamieszczony jest przez Józefa Szujskiego fragment uchwal zjazdu piotrkowskiego. Szujski znalazł le uchwały na karcie przyklejonej do okładki rkpsu Kapituły Włocławskiej nr 610. Z tego Samego rkpsu korzystał następnie Anatol Lewicki przy wydaniu w 1891 r. 11 łomu publikacji Codęx cpńioioria sncciiii dccuni quinri (cf. M.Msic XII), ale karły z uchwałami piotrkowskimi w kodeksie już nie znalazł. W wydanym przez niego fragmencie nic ma polskich glos. IJlanowski wydal tekst z rkpsu przechowywanego w bibliotece Paworowskich. Na jrodstawie badań uslalił, źe tekst ten nic stanowi całości uchwał, zawiera jednak inne aiykuły niż łragment wydany przez Szujskiego. Do wydania zatem fragmentu uchwal z rkpsu biblioteki Uaworowskieh we Lwowie Ulanowski dołączył fragment wydany wcześniej przez Szujskiego. Zaznacza przy tym, że te dwie wersje połączone w organiczną całość i tak nie stanowią jeszcze pełnego tekstu uchwal piotrkowskich, co wynika z porównania z polskim ich tłumaczeniem zachowanym w* Kodeksie Dzikowskim, Ij. ikpsie z początku XVI w. W tekście wydanym przez Iwanowskiego są dwie polskie glosy, wyróżnione przez wydawcę kursywą, datowane w Sslp 1444.
2. s. 159-165 tekst pelylów opockich z 1455 r. Tekst ten zachował się w jednym tylko rkpsie Mateusza Pelersolca, znanym jako kodeks petersburski Ił (opis rkpsu cf.AKPr U I-58S poz. 9). w Ces. Kibl. Publ. w Petersburgu pod sygn. Lat. P II U). W tekście jest kilka gh>s polskich, wyróżnionych przez wydawcę kursywą. W Ssfp materiał datowano 1455.
3. s. 165 167 tekst petyłów z 1492 r. Do rkpsu Muzeum XX Czartoryskich w Krakowie nr 1594 wszyto dwie luźne do siebie należące karty, z których jedna jest po obu stronach zapisana, druga pusta. Tekst zamieszczony na tej karcie (k. 9) pisany jest ręką •/ końca XV w. i opatrzony datą 1492. Obejmuje on 21 artykułów* stylizowanych podobnie jak petyta opockie. „Przyjrzawszy się bliżej treści tego zabytku musimy w nim uznać nieznane dotąd petyta sformułowane na zjeżdzie, czyli sejmiku dzielnicowym małopolskim, który* wy przedził sejm piotrkowski / r. 1493” (s. 153). Znajduje się w nim kilka glos polskich, wyróżnionych przez wydawcę kursywą, datowanych w Sslp 1492.
AKPr I 169-256 Ulanowski Bfolcsław], Liber fonnularnm ad ms Polonicum necnon canonicum SpcClantium m codice Regiomonlano asserva larum. — We wstępie na s. 169-2(ł3 wydawca podaje Opis kodeksu królewieckiego należącego ilu zbioru rkpsów Hiblioteki Uniwersyteckiej w Królewcu i mającego numer porządkowy 1555. Dawniejsza jego sygnatura była L. K. 3. Rkps ten znany jest z publikacji Jakuba Caro Liber <:(tru:ellctriae Sfanisiai Ciołek w Archiv Jur Óslerrcichische Ge-