7255413683

62

2.    (u wydawcy nr 35a) 5. 41 Inc. 78a: Johannes de Garlandia, Composiia ycjlnnrtm rum c.om-mcntmio, Lipsk 1491. W tekście łacińskim kilka glos polskich, mir. na/wy sposobów interpretacji Pisma św, (inne ich przekazy cf. F.rzCfos po/. 2).

3.    (u wydawcy nr 4(1) s. 50-51 Inc. 2a: Nicolaus de Ausiuo, Suppicmcntum mnnnac hsancllac, Wenecja 1482. Na k 6 na górnym marginesie ręka z końca XV w. wpisała po polsku zagadkę ka* non is tycz na ilustrującą wykresy pokrewieństwa. W Sstp materiał datowano XV ca.

4.    (u wydawcy nr 49) s. 54-57 Inc. 527: Petrus de Paludc, Scrmoncs Ihcsauri uavi dt\ iempote, Strasburg 1484. Kilkadziesiąt glos polskich wpisał na marginesach i między wierszami właściciel inkunabułu Jakub Siąka, zwany ł ysym, w lalach 1492- 1495. W Sstp materia! datowano XV cjt.

5.    (u wydawcy nr 57) s. 59-60 Inc. 1.15: Peregrinus. Senuoncs dc temjwrc cl dc sanctis, Kolonia 1481. Glosy kilku rąk, przeważnie z końca XV w W Sstp materiał datowano ca 1500.

6.    (u wydawcy nr 101) s. 110-132 Inc. 706: Herolt Joannes, Scrmones DiscipuU dc tcrnporc ci dc sanctis. Noiymberga 1483. Ponad 20 glos polskich wpisała jedna ręka nieznanego pisarza z końcem XV lub na początku XVI w. W Sstp materiał datowano co 150(1.

7.    (u wydawcy nr 11J) s. J34 Inc. 62(1: Joannes de Jłiomyard, Summapraedunniutm, TJazyloa non posl 1484. Na k. 1 kilka polskich glos, m in. nazwy sposobów interpretacji Pisma św. (inne ich przekazy // F.rzCdoH poz. 2). W Sstp materiał darowano XV ex.

Do spisu źródeł skrót ten został wprowadzony w t. VIII, natomiast materiał zaczęto cytowac od t. IX. Hkscerpcja całości materiału Elżbiety Bclcarzowcj.

GłJag Kowalczyk Maria, Helcaizowa FJźhieta, Wysocka Felicja, Glosy polskie Jakuba z Piotrkowa i innych autorów w rękopisach Biblioteki Jagiellońskiej, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. XXIII. Kraków 1973, s. 79-115. — Publikacja zaczyna się częścią omawiającą wydane rkpsy. Są w niej takie podane polskie zapiski oraz glosy z kilku innych rkpsów, niż zamieszczone w aneksie, znajdującym ?>ię po tej części. W aneksie podano łacińskie konteksty z polskimi glosami z rkpsńw Jakuba z Piotrkowa. Materiał przedstawia się następująco:

1.    na s. 80-82 i 88 pojedyncze wyrazy polskie z różnych rkpsów XV w., tzw. próby pióra, zakończenia rkpsów ilp.

2.    na s. V2-91 rkps nr 1489, wg wydawczyń (^chodzący z pierwszej ćwierci XV w*, od nieznanego pisar/u. Zawiera postyllę Mikołaja Wigandi z kilkudziesięcioma glosami polskimi. W Sstp materiał datowano XV /;. pr.

1. na s. 93-9-1 rkps nr 14ń(), pisany w 1401 r. przez Piuira Si rusza 7 Wysokiej. Kolejnymi właścicielami rkpsu byli pleban krakowskiego kościoła .św. Szczepana Krysiyn z Wodnik i wikary u św*. Floriana w* Krakowie Klemens. Rkps zawiera kazania Jana Milicza z kilkunastoma glosami polskimi. W Sslp materiał datowano 1401.

4.    na s. 94 95 rkps nr 2216 cf. Msia XV.

5.    na s. 95 rkps nr 2389, o którym wydawczynie nie podają żadnych informacji. Zawiera pouczenia o uprawie winnej latorośli, w których znajduje się kilka polskich glos. W Sstp materiał datowano XV me.d.

6.    na s. 95-96 rkps nr 2455, w którym znajduje się m.in. krótki słowniczek polsko-łaeiński. zapisany około r. 1450. Kkps był własnością niejakiego magistra Maicina. W Sstp materiał datowano ca 1450.

7.    na s. 96-98 rkps nr 1144, pisany w* 1421 r. pismem kilku rąk. Zawiera Catr.er animac Jana Szczckny i kilka innych kazań oraz fragment Siarcgo Testamentu. Oprócz kilkunastu glos polskich w rkp.sie zapisano pieśń kolędową 7drow bądi, królu anielski (jest lo najstarszy zapis rej pieśni). W przypisie na s. 97 znmics/C/ono Cześ ki tekst tej pieśni, którego Omawiany odpis jest wiernym tłumaczeniem. W Sstp materiał datowano 1421.

8.    na s. 98-102 rkps nr 1562, napisany w 14G1 r. Zawiera poslyllę z licznymi glosami polskimi Macieja z Legnicy, zapisaną prze/ Piotra z Ga/om i i koło Piotrkowa i Jana Franckena. Ci losy polskie pochodzą od właściciela rkpsu Jakuba z Pioirkowa. W Sstp materiał datowano 1403.

9.    na s. 102 rkps ni* 297, zawiei.ijący m in. komentarz Mikołaja Gomtna do Pisma św. W Dicta \upcr\yndxAatu apostałoruni polskie tłumaczenie nazw przymiotów ducha i Ciała, zapisane ręką Jakuba z Piotrkowa. Wydawca nie podaje daty. W Sstp materiału nie wykorzystano.