Pompy możemy łączyć ze sobą równolegle lub szeregowo. Sposób pierwszy stosujemy wtedy, kiedy chcemy zwiększyć wydajność układu pompowego, natomiast drugi wówczas, gdy chcemy zwiększyć jego wysokość podnoszenia. Schematy połączeń w raz z odpowiednimi charakterystykami zostały pokazane na rys. 3.7 i 3.8.
Równoległa współpraca pomp
Charakterystykę wypadkową układu pompowego, w którym ma miejsce równoległa współpraca dwóch pomp, wyznaczamy poprzez geometryczne zsumowanie współrzędnych Q odpowiadających sobie punktów obu charakterystyk. Rys. 3.7 obrazuje sposób postępowania w przypadku pomp o jednakowych charakterystykach. Punkt przecięcia się otrzymanej charakterystyki yvypadkoyvej z charakterystyką przeyvodu jest punktem pracy układu pompoyyego.
Ponieważ straty hydrauliczne yy przeyy odzie yy zrastają wraz ze yyzrostcm wydatku przcplyyvu, sumaryczna wydajność dwóch pomp połączonych róyynolegle jest zayvsze mniejsza od podyvojonej yyydajności jednej pompy. Jeżeli zachodzi potrzeba regulacji wydajności przez dlayvienie, to ze względu na oszczędność energii należy dławić tylko jedną pompę.
Współczynniki równania yvypadkoyvej charaktery styki układu Hp= ar - br Q2 (przy połączeniu dwóch pomp o jednakoyyych parametrach Hllias i Qlliax) są równe :
(3.9)
Rys. 3.7. Współpraca róyynoległa pomp Szeregowa współpraca pomp
Wypadkową charakterystykę układu pompoyyego z szeregoyvą yvspólpracą dwóch pomp yyyznaczamy poprzez geometryczne zsumoyvanie yvspólrzędnych H odpoyyiadających sobie punktóyv obu charakterystyk (zob. rys. 3.8). Punkt przecięcia charakterystyki wypadkowej i charakterystyki przeyyodu jest punktem pracy układu.
Sumaryczna wysokość podnoszenia pomp połączonych szeregoyvo jest na skutek zwiększenia się strat yy przeyyodzie zawsze mniejsza od podyyojonej wysokości podnoszenia jednej pompy. Współczynniki równania wypadkowej charakterystyki układu Hp = as - bs Q2 , utyvorzonego przez połączone szeregoyyo pompy o jednakoyyych parametrach, sąróyyne:
a, = np-Hnias,
(3.10)