7292100205

chanice górotworu. Jest trudny do wyznaczania w warunkach in situ i z tego powodu były podejmowane próby jego określania na podstawie opracowanych klasyfikacji górotworu.

Wielu badaczy, wykorzystując wskaźniki górotworu RMR lub GSl określiło zależność wartości modułu sprężystości górotworu E_q (GPa) w funkcji wartości tych wskaźników:

• dla przypadku, gdy RMR > 58 (Bieniawski 1978)

E_g = 2RMR - 100, GPa    (4.132)

dla przypadku, gdy RMR < 58 (Serafin, Pereira 1983)

(RMR-10)

E_g =    10 Ti;    , GPa    (4.133)

dla przypadku, gdy RMR < 100 (Hoek, Brown 1997)

JrZ (RMR-10)

E_n-    10—™    , GPa    (4.134)

dla przypadku, gdy wytrzymałość na jednoosiowe ściskanie próbki niespęka-nej R_c < 100 MPa (Hoek, Brown 1997)

(n\ nr    csi-io

^GPa    (4.135)

dla przypadku, gdy wytrzymałość na jednoosiowe ściskanie próbki niespęka-nej R_c > 100 MPa (Hoek, Brown 1997)

(n\ cs/-io

1    — 10    łó“,GPa    (4.136)

Opracowano również zależność między    wartością wskaźnika GSl a modułem

deformacji i wytrzymałością jednoosiową nienaruszonej skały (rys. 4.136).

10 2030 40 50 60 70 8090100 Wartość GSl

Rys. 4.136. Zależność między wskaźnikiem GSl i parametrami deformacji i wytrzymałości

(Marinos, Hoek 2000)

Badania Grimstada i Bartona (1993), wykazały, że istnieje zgodność między pomierzonymi deformacjami a prognozą uzyskaną z metod numerycznych, bazu-

199