7292100584

80

WOJCIECH STANKIEWICZ

notę międzynarodową. Systemy informacyjne powiązane są z globalnymi systemami finansowymi i transportowymi. Internet umożliwia przesyłanie idei i informacji w krótkim czasie na znaczne odległości. Cyberatak może być organizowany w każdym miejscu globu przez pojedynczą osobę. Cyberataki nie mieszczą się w dotychczasowym rozumieniu agresji i naruszenia granic. Agresja polegała dotąd na napaści jednego państwa na drugie przy użyciu siły militarnej. Wojna kończyła się podporządkowaniem terytorium i ustanowieniem nowej władzy. Te definicje nie są przygotowane z uwzględnieniem współczesnych wyzwań i potrzeb. Konflikt dzisiaj nie musi mieć charakteru terytorialnego, może ograniczać się do wymiaru wirtualnego. Konieczne jest rozszerzenie definicji wartości chronionych przez państwo na ochronę zasobów informacji i technologii, ponieważ globalny system informacji stwarza możliwość zniszczeń zagrażających podstawowym interesom państwa. Dotychczasowe formy przeciwdziałania takim atakom są niewystarczające³¹.

Zagrożenia związane z systemem informacji dotyczą przede wszystkim państw rozwiniętych, uzależnionych od systemów komunikacyjnych i informacyjnych. Zniszczenie systemów, które wspomagają podstawowe działania państwa, może mieć katastrofalne skutki. Próby zniszczenia systemu przekazywania informacji mogą stać się środkiem wymuszania ustępstw na rzecz organizacji przestępczych czy terrorystycznych. Zagrożeniem dla narodowego i globalnego systemu informacyjnego może być nawet działanie jednego hakera³².

Międzynarodowym problemem jest podział świata ze względu na technologiczne, edukacyjne i finansowe możliwości, na bogatą Północ i biedne Południe. Konflikt między Wschodem a Zachodem w okresie zimnej wojny współcześnie został zastąpiony konfliktem interesów między bogatą Północą a biednym Południem. Sytuacja taka wynika z nierównomiernego rozłożenia korzyści wynikających z globalizacji. Nierówność ekonomiczna zwiększa obawy przed zderzeniem się przeciwstawnych interesów państw, ponieważ stanowi źródło niestabilności. Regiony, które tracą na procesie globalizacji, będą wspomagać ruchy antyglobalistyczne³³.

Uzależnianie słabszych od silniejszych uniemożliwia harmonijny rozwój wspólnoty międzynarodowej. Kraje Południa nie są w stanie sprostać wszystkim normom prawa międzynarodowego i stają się miejscem rozwoju patologii międzynarodowych. Sytuacja ta wymusi zmiany w sposobie działania ONZ. Pod presją krajów członkowskich słabszych ekonomicznie Organizacja musi zwrócić większą uwagę na problemy krajów rozwijających się, popierać sprawiedliwy rozwój gospodarki światowej i opracować strategie likwidowania dysproporcji społecznych³⁴. Wynika z tego, że globalizacja wyraźnie zmienia organizację i funkcjonowanie wspólnoty międzynarodowej, co przejawia się w:

- nowym zdefiniowaniu zasady suwerenności poprzez ograniczenie kategorii cało-władności;

³¹    M. Pietraś, Bezpieczeństwo państwo...,s. 168-169.

³²    P. Williams, Groźny nowy świat..., s. 394-395.

³³    M. Kassangana, ONZ wobec..., s. 88.

^M ibidem, s. 98-101.