Zdjęcia poziome. 347
Jeżeli raz otrzymamy prostą CDX, a drugi raz prosta CD» (fig. 13), to kąt D^CD2 jest podwójnym błędem w wytyczeniu kąta prostego. Prostopadłą do A B będzie prosta CD, przyczem punkt D leży w środku między punktami Di i IJ2. Węgielnicc należy tak poprawie, by dawała prostą CD, bez względu na to, od której części prostej A D tyczymy kąt. Wegieluicę do
jV
Fig. 12.
tyczenia linij prostych sprawdza się wogóle przez dwukrotne wyznaczenie punktu pośredniego prostej, w dwóch położeniach wegielnicy, różnych od siebie o 180°. Jeżeli każdym razem otrzymamy ten sam punkt, węgielnica jest dobra. Gdy wypadną dwa punkty, należy węgielnicę poprawić tak, by
Fig. 13.
A C
w obu położeniach dawała punkt łeżący w środku’ między^punktami otrzymanymi. Poprawienie (rektyfikacja) możliwe jest u węgielnie przeziemi-kowych z przeziemjkami włosowymi (przez przesuniecie włosa), u węgielnie zwierciadlanych (przez zmianę kąta nachylenia zwierciadeł) i u wegielnicy pryzmatowej do tyczenia kątów 180° (przez zmianę wzajemnego położenia pryzmatów).
Średni błąd kąta wytyczonego węgielnica wynosi 4-1' do 4- 3f.
Długość prostopadłych, tyczonych węgielnicami, nie powinna przekraczać na terenie poziomym 50 w, na terenie pochyłym 30 m.
Zdjęciem poziomem nazywamy plan, przedstawiający obraz poziomy zdejmowanego obszaru. Przedmiotem zdejmowania są granice własności