408 Miernictwo.
Biorąc pod uwagę II i oznaczając średnie wyniki kierunków, uzyskanych spostrzeżeniami, przez Kh Kh , Kh K i Kh zorjentujemy najodpowic-
dniej kierunek wcinający H — P. skręcając go o
Kh.g~\~(.a)h.K~~
^h.K
W analogiczny sposób utworzymy Bkrety na stanowiskach J i K:
• (18*)
{ (a)k. %k. i (a\-. h ~ %k. h + (a)li. I
b) Wyrównanie społrzędnych punktu P. Po wyznaczeniu skrętów na poszczególnych stanowiskach, a tem samem i zewnętrznych kierunków zorjentowanych: Kfl p -{- 2/n %k p H- zk, przemieniamy je na
kierunki wewnętrzne przez dodanie do nich t 180° otrzymując wewnętrzne kierunki zorjontowane:
(£„±180% (£„ ± 180% (*i ± 180%
(19)
biedy
J V M 0 M V
Rachunek wyrównawczy, str. 236):
Kierunki powyższe, pochodzące ze spostrzeżeń, poprawione o odpowiednie ędy pozorne o, są funkcjami nielinjowemi spółrzędnych xn i yn (por.
, ~1___/____-_____i_ cłO/>\ . * P l
(J?0 4- 180°^ -f &/, — P . arc tg —-VJL
(K0 + 180°), - 5{. — p . arc tg
Vi- yp !
X
p arc tg
Vk ~ VP
x,
X
Po rozwinięciu ich w szereg Taylora z opuszczeniem wyrazów rzędów wyższych, otrzymamy równania błędów':
°h
P
cos(a)\ h „
"_liii-7' 5 y -f p arc
p. h
p. h
* "*J>
(21)
,f-03-.a^>t 37/ + p arc tg ——yp . (K0 + 180).
p.i
p
ox
cos (a)' , y,.— y„
--Jtioy+parctg^-J-£ — (£„ + 180V
p. k
P . *
przyczem (o)f oznacza azymut przybliżony odnośnego kierunku, s' przybliżona odległości między odnośnemi punktami (obliczone przy pomocy x* i y' spółrzędnych przybliżonych punktu P), zaś zamiennik p służy do zamiany kątótf wyrażonych w mierze analitycznej na kąty wyrażone w mierze stopniowej
(p°=67°, 296, p' — 3437', 75, p" = 206264", 8).
70