3. Okres lwowski 29
czesna wiedza lekarska była bezsilna. Z tą tragiczną bezsilnością nie mógł się pogodzić młody Wiktor Bross. U progu kariery lekarskiej i naukowej postanowił poświęcić się chirurgii, a zdobywając stopniowo doświadczenie szkolić się w nowej dziedzinie, jaką stawała się torakochirurgia. Mógł tego dokonać podpatrując znanych i cenionych chirurgów w wielu ośrodkach specjalistycznych, do których wyjeżdżał na staże. Bardzo cennym doświadczeniem był pobyt w Londyńskim Brompton Hospital u sławnego profesora Tu-dora Edwardsa, którego cenne uwagi mógł później zastosować we Lwowie biorąc udział w pierwszych torakochirurgicznych zabiegach operacyjnych u boku profesora Tadeusza Ostrowskiego.”30
Operacje przeprowadzone w klinice lwowskiej były wzorowane na zabiegach wykonywanych w ośrodkach klinicznych w Europie Zachodniej, podpatrzonych przez Wiktora Brossa podczas licznych wyjazdów. W przypadku torakoplastyki wzorowano się nie tylko na londyńskim szpitalu Brompton Hospital, ale również na pracach dr. Semba z Oslo, stosując jego metodę torakoplastyki z pozapowięziowym odwarstwieniem szczytu, co powodowało zapadnięcie się jam gruźliczych. W okresie międzywojennym były to w Polsce, operacje pionierskie.
W czasie studiów zagranicznych i stypendiów, które Wiktor Bross otrzymał w latach 1935-1936 i w latach następnych, odwiedził on wiele znaczących klinik chirurgii. Problemy torakochirurgii nie były jedynym kierunkiem, którym interesował się Bross. W okresie międzywojennym poznał on również profesorów, znanych mistrzów chirurgii, którzy zajmowali się jamą brzuszną. Byli to: w Niemczech — prof. M. Kirschner, prof. Weiss, prof. Schmieden i prof. Haberer, we Francji - prof. R. Leriche i Monod, a w Szwajcarii prof. A. Brunner i prof. R Nissen 31. W tym okresie bardzo istotne miejsce wśród zainteresowań Wiktora Bross zajmowała również chirurgia jamy brzusznej i zabiegi związane przede wszystkim z układem współczulnym i wpływie układu współ-czulnego na ciśnienie i nadciśnienie krwi. Tej tematyce poświęcona była również jego praca habilitacyjna32.
W okresie międzywojennym Wiktor Bross brał również czynny udział w pracach XI Międzynarodowego Kongresu Chirurgów w Brukseli - we wrześniu 1938 r. wygłosił pracę o przecięciu nerwów współczulnych i wpływie na ciśnienie krwi i nadciśnienie. Podczas tego kongresu został on powołany do grona członków zwyczajnych Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgów33. Przewodniczącym polskiej delegacji był Tadeusz Ostrowski. Główne tematy tego kongresu to leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego, zagadnienia przeszczepów kostnych oraz leczenie torbieli i nowotworów płuc34.
3° Wywiad z okazji 40-lecia pracy profesora W. Brossa, 1969 r. w „Magazynie Tygodniowym” przeprowadzony przez Mieczysława Dołęgę z profesorem Wiktorem Brossem, opowiadającym, dlaczego został chirurgiem klatki piersiowej; podobny opis zdarzeń podał w rozmowie prof. Tadeusz Bross.
31 Munera, s. 9.
32 Bibliografia poz. 30.
33 Munera, s. 10.
34 Bibliografia poz. 321.