z udziału Polski w Sojuszu Północnoatlantyckim oraz uzyskanie interoperacyjności sit powietrznych RP z NATO. Nawiązał i utrzymał ścisłą więź z wydziałami lotniczymi uczelni wojskowych armii sojuszniczych, zwłaszcza USA, RFN, Wielkiej Brytanii, Francji i Czech. Organizował konferencje ogólnopolskie i międzynarodowe, dotyczące m.in. oceny przygotowań w lotnictwie polskim do przeciwdziałania terroryzmowi powietrznemu i kultury dowodzenia silami powietrznymi w układzie sojuszniczym. Konsultował tworzenie cywiino-wojskowego (narodowego) systemu zarządzania ruchem lotniczym i ratownictwa lotniczego.
Małżonka płk. prof. Michalaka nie kryła wzruszenia
Wygłaszał referaty na ogólnopolskich konferencjach lotniczych, współpracował z władzami i instytucjami cywilnego lotnictwa polskiego. W roku 1999 uzyskał tytuł profesora. Wypromował 13 doktorów, opracował dalszych 30 prac badawczych, opublikował kilkadziesiąt artykułów, wydal wiele podręczników akademickich oraz ekspertyz i recenzji.
W roku 2001 uruchomił studia zaoczne na kierunku „lotnictwo", które integrują całe środowisko lotnicze w Polsce (cywilne i wojskowe). Przygotowują one personel kierowniczy i średniego szczebla do funkcjonowania organizacji lotniczych i zarządzania ruchem lotniczym w gospodarce wolnorynkowej i Unii Europejskiej. Na studiach tych kształci się również wielu najbardziej ambitnych członków Aeroklubu Polskiego, PLL LOT, Portów Lotniczych oraz innych instytucji lotniczych.
Po odejściu z wojska (do rezerwy) nadal będzie nadzorował (organizował) proces studiów zaocznych na kierunku „lotnictwo". O ile wcześniej edukował niemal całą kadrę kierowniczą polskich sil powietrznych, to obecnie będzie organizował kształcenie kierowniczej kadry cywilnego lotnictwa polskiego. W sumie jego zasługi dla kształcenia i integracji lotnictwa cywilnego i wojskowego są nie do przecenienia, a ich efektem będzie bardziej skuteczne funkcjonowanie przedsiębiorstw, organizacji i jednostek lotniczych w gospodarce wolnorynkowej. Unii Europejskiej i NATO.
ZMIANY DOKONANE W CZASIE SPRAWOWANIA PRZEZ PROF. MICHALAKA OBOWIĄZKÓW KOMENDANTA W LiOP
• 1996 r. - pierwsze ćwiczenie wydziałowe (przy współudziale i pomocy oficerów z Wydziału Lotnictwa z Akademii Dowodzenia w Hamburgu) prowadzone według procedur NATO;
• 1998 r. - odejście od kształcenia specjalistycznego w grupach lotnictwa, obrony powietrznej i logistyki na rzecz kształcenia zintegrowanego, przygotowującego absolwentów do funkcjonowania w siłach powietrznych (narodowych i sojuszniczych);
• 2001 r. - rozpoczęcie kształcenia na studiach magisterskich (zarówno stacjonarnych, jak i zaocznych);
• przystosowanie procesu kształcenia i badawczego do wymagań wynikających z funkcjonowania RP w Sojuszu Północnoatlantyckim;
• zorganizowanie konferencji ogólnopolskich „Bezpieczne niebo" oraz „Kultura organizacyjna i kultura dowodzenia a działalność sił powietrznych (SZ) w wymiarze sojuszniczym";
• przeprowadzenie wspólnego ćwiczenia z oficerami akademii Słowacji i Austrii (w Liptowskim Mikulaszu), w którym Słowacy i Austriacy pierwszy raz ćwiczyli według procedur i założeń operacyjnych obowiązujących w NATO, a kadra i studenci WLiOP pełnili funkcje dowód-czo-instruktorskie;
• prowadzenie warsztatów dziennikarskich ze studentami, wspólne seminaria (w terenie) studentów i dowództw baz i pułków lotniczych, prowadzenie ćwiczeń wydziałowych i wybranych zajęć seminaryjnych w języku angielskim;
• remont budynku, założenie sieci internetowej, rozbudowa bazy dydaktycznej („aula” wydziału w byłej sali kolumnowej, utworzenie „kawiarenek internetowych").
Komendant AON przekazał byłemu dziekanowi nagrodę rzeczową