Administracyjne podejście do zarządzania jest jednym z nurtów klasycznego spojrzenia na zarządzanie. Spojrzenie to ukształtowało się na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego wieku. Obejmuje dwa różne podejścia: naukowe zarządzanie oraz zarządzanie administracyjne, zwane również kierunkiem administracyjnym, klasyczną teorią organizacji czy szkolą uniwersalistyczną.
Podczas gdy kierunek naukowy F.W. Taylora, uznawanego za ojca klasycznego spojrzenia, koncentrował się głównie na poprawie wyników osiąganych przez poszczególnych pracowników, nurt administracyjny skupił się na zarządzaniu całą organizacją. Za prekursora i twórcę tego nurtu uznaje się francuskiego przemysłowca Henrego Fayola (1841-1925), nieznanego przez długi czas amerykańskim uczonym i menedżerom.
H. Fayol, ukończywszy w 1860 roku szkołę górniczą, podjął pracę w kopalni jako inżynier górnik. Zajmował się wówczas różnymi problemami technicznymi, między innymi walką z pożarami w kopalniach, ale zainteresowania jego dotyczyły także geologii i paleontologii, czego wyrazem było autorstwo i współautorstwo kilku istotnych prac z tych dziedzin. W roku 1888 objął stanowisko dyrektora generalnego koncernu górniczo-hutniczego, który w wyniku rozwijającej się na rynku konkurencji stanął w obliczu bankructwa. Misja, jaką powierzono mu wraz ze stanowiskiem dyrektora, obejmowała przeprowadzenie likwidacji przedsiębiorstwa. Do likwidacji jednak nie doszło, gdyż - ku zaskoczeniu wszystkich - końcem po kilku latach pod kierownictwem Fayola przeżył rozkwit i zaczął zaliczać się do czołówki europejskiej. Na sukces ten wpłynęły przede wszystkim jego zdolności w dziedzinie zarządzania, a nie, jak by się mogło wydawać, umiejętności czysto techniczne11.
Na podstawie własnych doświadczeń opracował teorię uzdolnień kierowniczych, podważając jednocześnie technicystyczne podejście do obsady wyższych stanowisk kierowniczych. Twierdził bowiem, że jeśli w przypadku stanowisk kierowniczych niższego szczebla największe znaczenie mają umiejętności techniczne,
Z. Martyniak, Prekursorzy nauki organizacji i zarządzania, PWE, Warszawa 1989, s. 90-91.