nowa, czy raczej rozszerzenie lub kombinacja kilku dziedzin istniejących [MIU 1993]; nowa filozofia konstruowania czy naturalny etap rozwoju konstrukcji maszyn [GAWRYSIAK 1995(b)]; nowe treści czy tylko stare w nowym opakowaniu, moda czy trwale zjawisko. Dla jednych mechatronika kojarzy się z „inteligentnymi ” mechanizmami, dla drugich z komputerowym sterowaniem maszynami. Niektórzy utożsamiająją z generalną koncepcją robota, inni widzą w niej techniką interfejsów ani a , a jeszcze inni traktują jako nowy integrator projektowania [PRESTON 1989], Są nawet tacy, którzy widzą mechatronikę jako najnowsze japońskie zagrożenie [HUNT 1988],
Te różne podejścia do mechatroniki mają jednak dwie cechy wspólne - (1) zastosowanie sterowania komputerowego do operowania różnymi funkcjami mechanicznymi, za pomocą różnych interfejsów elektrycznych i elektronicznych, oraz (2) ujęcie systemowe. To ostatnie objawia się przede wszystkim synergią efektów integracji, czyli tym, że finalny produkt mechatroniczny jest czymś więcej niż tylko prostą sumą jego części mechanicznych i elektronicznych.
Mechatronika uczy jak integrować urządzenia mechaniczne ze sterowaniami elektronicznymi (komputerowymi). Zajmuje się badaniem i rozwojem nowych zintegrowanych systemów mechaniczno-elektronicznych, cechujących się pewnym stopniem „inteligencji” , przede wszystkim samodzielnością rozstrzygania. System mechatroniczny jest w stanie - za pomocą czujników (sensorów) - odbierać ze swego otoczenia sygnały, przetwarzać i interpretować je (za pomocą mikroprocesorów) i na tej podstawie reagować - za pomocą elementów wykonawczych (aktorów) - odpowiednio do sytuacji. Przez to jest elastyczny i może być stosowany w różnorodnych zadaniach. Chodzi więc o programowalne urządzenia i systemy mechaniczne z sensoryka, aktoryką i komunikacją [HANSON 1994], Taka definicja mechatroniki wydaje się być całkowicie niezależna od jej zastosowania.
Jednym z podstawowych celów mechatroniki jest optymalizowanie ruchu urządzeń mechanicznych. Osiąga się to przez fizyczne integrowanie mikroelektroniki ze strukturami mechanicznymi. Ważne staje się przy tym rozdzielanie junkcji, ponieważ prowadzi to najszybciej do rozwiązań optymalnych [WIKANDER 1994], Przez rozdzielanie funkcji rozumie się sposób, w jaki całkowita funkcja urządzenia jest rozdzielana na odrębne moduły, które realizują funkcje częściowe, jak każdy z tych modułów jest fizycznie realizowany i gdzie jest umieszczany. Mechatronika oferuje konstruktorom nowy sposób realizacji modułu, czyli nośnika funkcji częściowej: moduł nie musi dalej mieć tradycyjnej postaci mechanicznej, lecz mo- że być rozwiązaniem mechatronicznym - z sensorami, aktorami i sterowaniem mikroprocesorowym .