Prof. dr hab. Ewa Łukaszewicz
Produkcja drobiarska jest jednym z najszybciej rozwijających się sektorów produkcji zwierzęcej, dostarcza pełnowartościowego białka w postaci jaj i dietetycznego, ni-skokalorycznego mięsa różnych gatunków ptaków. Kierunek produkcji wyznacza produkt finalny tworzony w fermach towarowych, w Polsce są to jaja konsumpcyjne, produkowane głównie przez kury, w mniejszym stopniu przepiórki czy strusie oraz mięso drobiowe, głównie kurcząt (70%) i indyków (25%). Relatywnie niska cena mięsa drobiowego powoduje znaczny wzrost zarówno produkcji, jak i jego spożycia. W 1970 roku spożycie mięsa drobiowego w Polsce wynosiło 2,0 kg na jednego mieszkańca, obecnie ok. 25 kg.
Tak szybki rozwój i wzrost produkcji drobiarskiej wynika z wielu jej walorów, do których można zaliczyć:
• wysoki stopień uprzemysłowienia - w wielkotow arowej produkcji jaj konsumpcyjnych i ptaków rzeźnych większość czynności związanych z ich obsługą (zadawanie paszy, pojenie, zbiór jaj) jest zautomatyzowana:
• krótki okres odchowu: kurczęta 35-63 dni, indyki 84-168 dni, kaczki 55-77 dni, gęsi 98-140 dni:
• efektywne wykorzystanie paszy (zużycie paszy/kg masy ciała): kurczęta 1,7-2,5 kg, indyki 3,0-3,5, kaczki 2,9-3,5, gęsi 6,5-7,0 kg:
• szybkie tempo wzrostu - liczba dni od wyklucia/urodzenia do 10-krotnego zwiększenia masy ciała wynosi: cielęta - 380: prosięta - 46: jagnięta - 170: króliki - 38: gęsi - 27; kaczki - 27; kurczęta - 25;
• efektywne przetwarzanie białka paszy na białko zwierzęce tuszki;
• wysoka wydajność rzeźna: kurczęta brojlery 70-71% (z podrobami 74-75%), indyki rzeźne 80-85%;
• wysokie walory mięsa drobiowego:
- niska kaloryczność,
- łatwość i szybkość przyrządzania,
- wysoki współczynnik strawności białka,
- stosunkowo niska cena (w porównaniu do mięsa innych gatunków zwierząt gospodarskich),
- wysokie walory smakowe i dietetyczne,
- łatwe do podziału,
- szerokie wykorzystanie w produkcji różnorodnych produktów garmażeryjnych;
• bardzo korzystna konwersja białka paszowego w białko zwierzęce (w %):