7368841646

z powodu rosnącej mobilności między sektorem prywatnym i publicznym oraz większej elastyczności na rynku pracy. W miarę jak kryzys finansowy dotykał niektóre państwa, powracającą cechą stało się przemieszanie interesów publicznych i prywatnych. W rezultacie konieczne jest skoncentrowanie się na opracowaniu lepszych narzędzi w tym obszarze.

Warto w tym miejscu zwrócić również uwagę na nową inicjatywę antykorupcyjną OECD pn. CleanGovBiz. Jej celem jest zebranie i uporządkowanie dostępnych narzędzi antykorupcyjnych (opracowanych przez OECD, ONZ i inne organizacje), wzmocnienie skuteczności ich stosowania oraz monitorowanie rezultatów. Planuje się stworzenie tzw. skrzynki narzędziowej (toolbox), która zawierałaby listę działań antykorupcyjnych, wskazówki dotyczące ich wdrażania i przykłady najlepszych praktyk w podziale na obszary tematyczne (m.in. współpraca rozwojowa, zamówienia publiczne, ochrona sygnalistów, jakość regulacji, zarządzanie finansami publicznymi, systemy sądownictwa, konkurencja, uczciwość w sektorze prywatnym i publicznym). W późniejszym etapie OECD planuje dokonywać, na prośbę zainteresowanych państw, analiz krajowych systemów antykorupcyjnych z wykorzystaniem ww. skrzynki narzędziowej jako wzorca.

Innowacyjność - sposób na reformy w administracji publicznej Punktem wyjścia do dyskusji nad tym tematem jest próba odpowiedzi na postawione we wstępie pytanie, w jaki sposób administracja publiczna może być bardziej skuteczna i wydajna poprzez modernizację i innowacyjność usług publicznych. Szczególny nacisk kładzie się na zmiany w administracji publicznej, które są stymulowane przez kryzys i inne wyzwania dla administracji, takie jak np. zmiany demograficzne czy rozwój technologiczny. Rozwiązaniem problemów ma być innowacyjność rozumiana nie tylko w sposób tradycyjny i potoczny, tj. jako wdrażanie nowych rozwiązań technologicznych, lecz przede wszystkim jako innowacyjność w myśleniu i postrzeganiu funkcji administracji publicznej w obecnej i przyszłej rzeczywistości.

OECD stworzyło na potrzeby nowej inicjatywy pn. Obserwatorium Innowacji Sektora Publicznego roboczą definicję praktyki innowacyjnej rozumianej jako „wdrożenie nowego (dla danej organizacji) sposobu działania lub dostarczania produktów (i usług), co skutkuje usprawnieniami w przynajmniej jednym z następujących obszarów: efektywność kosztowa - skutkująca redukcją kosztów dla sektora publicznego; 2) jakość obsługi - mierzona dostępnością, wynikami, skutecznością lub niezawodnością, oraz 3) zadowolenie użytkowników lub pracowników.” Ta robocza definicja będzie uściślana na podstawie wyników procesu zbierania danych, który toczy się obecnie w trakcie fazy pilotażowej¹¹. Niemniej wydaje się, iż takie ujęcie innowacyjności, choć dość szerokie i pozornie mało wymagające, pozwala na przybliżenie istoty innowacyjności oraz uwzględnia różnice rozwojowe pomiędzy administracjami publicznymi w różnych krajach. Kompleksowe podejście do reform opartych na promowaniu innowacyjnych rozwiązań prezentuje np. administracja francuska, w której ambicjami szeroko zakrojonego programu reform, zapoczątkowanego w 2007 r., były: poprawa jakości usług publicznych, redukcja wydatków publicznych, modernizacja służby cywilnej i nagradzanie inicjatywy pracowników¹². W latach 2007-2011 wprowadzono ponad 500 różnego rodzaju innowacyjnych usprawnień, z których najistotniejsze to: łączenie instytucji i zadań w administracji podatkowej; ujednolicenie świadczenia usług związanych z poszukiwaniem pracy i ubezpieczeniem bezrobotnych, usprawnienie i łączenie funkcji pomocniczych w wojsku i ministerstwach (m.in. zamówienia publiczne). Reformy przyniosły konkretne rezultaty, m.in. wzrost zadowolenia obywateli z jakości świadczonych usług oraz bardziej pozytywna percepcja administracji publicznej (twarde dane z badań satysfakcji klienta), w latach 2009-2013 planuje się oszczędzić 15 mld €, z czego do końca 2011 r. zaoszczędzono 9,7 mld €, zlikwidowano 150 tys. stanowisk pracy. W służbie cywilnej zredukowano zastępowalność odchodzących pracowników do 50 proc., co pozwoliło zaoszczędzić 2 mld € - to z kolei umożliwiło podniesienie wynagrodzeń najlepszym i stworzenie elementów premiowych powiązanych z wynikami pracy. Jako czynniki sukcesu podkreślono unikalny sposób zarządzania reformą - stworzono specjalny Komitet na wysokim szczeblu podległy Prezydentowi, Komitet Monitorujący kierowany przez najwyższych urzędników administracji Prezydenta i Premiera, przed którym każdy minister pojawiał się dwa razy w roku. Na unikalność sposobu zarządzania reformą złożyły się również: przejrzysty, ale jednocześnie rygorystyczny monitoring, partnerskie, zespołowe podejście do planowanych i realizowanych przedsięwzięć oraz wzmocnienie umiejętności zarządzania zmianą poprzez szkolenia zaangażowanych menadżerów.

Inną koncepcją prezentującą holistyczne podejście do zmian w funkcjonowaniu administracji publicznej jest idea małego rządu (ang. smali govemmenf). Idea ta, choć nie nowa, zdobywa coraz większą popularność, szczególnie w kontekście ograniczeń budżetowych. Przykładem konsekwentnego wprowadzania tej koncepcji w życie w ciągu ostatnich lat jest Holandia¹³.

Przykłady innowacyjnych rozwiązań obejmują również tworzenie centrów usług wspólnych, o których wspomniano powyżej w kontekście funkcji zarządzania zasobami ludzkimi. Centra usług wspólnych to jednak nie tylko obsługa kadrowa. W Danii reforma wprowadzająca centra usług wspólnych została zapoczątkowana w 2008 r. i przewiduje stworzenie w 2012 r. Centrum Usług Gospodarczych obejmującego 150 instytucji oraz Centrum IT obejmującego 80 instytucji. Zawieszono

Departament Służby Cywilnej KPRM