Współrzędne wyrównane określają położenie
punktów w terenie - służą do dalszych prac
punktów wstępnie wytyczonych - służą jedynie do kontroli obliczenia _poprawek_
Warunki które należy uwzględnić podczas projektowania osnowy realizacyjnej:
• wystarczająco dokładna (na podstawie wstępnych analiz dokładności)
■ gęstość punktów i ich rozmieszczenie powinny być dostosowane do potrzeb
■ punkty powinny być usytuowane w miejscach zapewniających ich stałość i trwałość
• powinna być ekonomiczna
Wykonanie pomiaru, przykłady instrumentów super dokładnych oraz normalnych, osnowy na budynkach (folie daimiercze), przetworzenie obserwacji w programach komputerowych (C-GEO dziennik pomiaru kierunkowego). Że dokładność osnowy musi być co najmniej jak dla osnowy pomiarowej, przedstawić te dokładności z instrukcji G-4.
Sieci realizacyjne wyrównuje się zawsze metodą najmniejszych kwadratów Gaussa ([pw] -* min) z przyjęciem najmniejszej liczby warunków nawiązania. Obliczenia prowadzimy najczęściej w układzie lokalnym związanym z głównymi osiami danej inwestycji lub innym zdefiniowanym np. przez projektanta. Ponieważ posługujemy się modelem pośredniczącym konieczne jest zdefiniowanie przynajmniej jednego punktu stałego oraz azymutu jednego z boków. Najkorzystniej, ze względu na wielkość błędów średnich położenia punktów wyznaczanych (patrz rysunek 4), jest wybierać punkt stały sieci w pobliżu środka ciężkości realizowanej sieci geodezyjnej.
ĆWICZENIA Z GEODEZJI INŻYNIERYJNEJ (autor: Rafał Kocierz) Strona 6