KRAJOWA KONFERENCJA BADAŃ RADIOGRAFICZNYCH - „STARY MŁYN 2012" 27 - 29 sierpnia 2012 r.
Prostsze wyjaśnienie zjawiska dał William Lawrence Bragg. Wzorem swojego bardziej w tym czasie utytułowanego ojca Williama Henry’ego, w sporze o istotę promieniowania odkrytego przez Róntgena, zajmował pozycję zwolenników jego korpuskularnego charakteru. Jednak wobec dowodów przeczących takiemu podejściu dostarczonych przez badania Maxa von Laue, W.L. Bragg nie mógł dłużej podtrzymywać swego stanowiska. Porzucając dotychczasowe projekty badawcze, poświęcił się wyjaśnieniu obrazu dyfrakcyjnego uzyskanego przez Lauego.
W sierpniu 1912 roku William Lawrence Bragg (rys. 8), syn Williama Henryego Bragga, po ukończeniu studiów w Cambridge, wykonał badania kryształów metodą opisaną przez Lauego. W tym celu zastosował spektrometr swego Ojca do obserwacji dyfrakcji promieni rentgenowskich PtLa na krysztale NaCl. Uzyskane rezultaty opublikował w roku 1913 w postaci artykułu pt. The diffraction of short electromagnetic waves by a crystal w Proceedings of the Cambridge Philosophical Society. Na podstawie tych badań wyciągnął wniosek, że sól kuchenna ma trójwymiarową sieć złożoną z jonów Na+ i Cl". Do tego czasu chemicy uważali, że NaCl nie zawiera molekuł.
n | ||
Rys. 8. William Lawrence Bragg (1890-1971) |
William Lawrence Bragg znalazł rozwiązanie prostsze niż Laue i doszedł do wniosku, że atomy, rozłożone regularnie w kryształach, tworzą odbijające warstwy, działające podobnie do luster w przypadku promieni widzialnych. Obraz dyfrakcyjny był więc efektem interferencji wiązki odbitej od wielu takich płaszczyzn. Wniosek ten pozwolił Braggowi na stworzenie prostego związku matematycznego opisującego dyfrakcję rentgenowską na kryształach. Zależność ta nosi od nazwiska twórcy miano prawa Bragga. W. L. Bragg rozpatrzył ugięcie wiązki promieniowania X na płaszczyznach sieciowych (rys. 9).
S$e |
W' J| |
^ Ą | |
Rys. 8. Ugięcie wiązki promieniowania X na płaszczyznach sieciowych według Braggów |
9