7648595068

riERWSZA KONSTYTUCYA AUSTEYACKA. 183

jego interesu, ale w sposobie powstania i składu jej tkwiła jeszcze zasada reprezentancyi według pochodzenia lub sposobu zatrudniania. Dowodem tego postanowienia ówczesnych kon-stytucyj, określające prawo wyborcze (np. saskiej, wlirtemberg-skiej, ks. Lippe i t. p.). Dlatego też niemożna jeszcze tym ciałom dawać miana reprezentacyj ludowych (Volksvertretung).

Do końca r. 1820 powstały podobne konstytucye w 13 państwach ; pomiędzy temi cztery: Bawary a, Badenia, Hessia-Darmstadt i "Wtirtembergia, wydały obszerne kodyfikacye konstytucyjne, obejmujące cale prawo polityczne kraju; później przybyło ich więcej, a i Prusy powołały r. 1847 Zjednoczony sejm, mający uchwalić konstytucyę, tak, że do r. 1848 pozostały ay zaległości ze spełnieniem obowiązku nadania konsty-cucyi tylko Oldenburg, Anhalt, część Meklemburgu i Austrya która nietylko że należała do związku z wszystkimi tymi krajami, niegdyś wchodzącymi w skład Imperium¹, ale nadto przewodniczyła w nim, a nawet miała ay Zgromadzeniu związ-kowem cztery głosy, gdy chodziło o zasadnicze ustawy i organiczne urządzenia Związku. Austrya zatrzymała tylko swoje daAAuie proAvincyonalne korporacyjne stany, częścią przywracaj ą c j e na nowo do życia, jak ay Ty r olu, Kr ainie, częścią r o o r g aniz uj ą c , jak aa^t Gr ali cy i r. 1817; a p o ni e Ava ż p o mi ę dzy stanami państwa patrymonialnego, które stanowiły potęgę pertraktującą z panującym, a ustrojem centralistyczno-absolutnym państwa, jaki avó wczas już ustalił się był w Austryi, nie wy równana zachodzi przepaść, zostały stany te, z wyjątkiem praAva

repartyeyi m

o bez zapytrywania ich podatku grunto-

i

wego, ograniczone tylko do roli ciała, stawiającego prośby wynurzającego opinie i życzenia, tudzież oboAviązanego przy-

zAvolić zaAA^rsze na postulat podatku gruntOAvego w pewnej wysokości; z t ą d zebrania ich z ay ały się S ej m ami p o stul at o wy mi²

1

" t. j. wszystkie dzisiejsze prowineye przedlitawskie z wyjątkiem Galicy i (jednak bez OŚAAdęcimia i Zator aj z Bukowiną; Dalmacyi i Lom-

'■'ardo-Wenecyi.

2

Otto Mej er, j. w., 214, 225 sq. — Georg Meyer. Lehrbuch des deut-seltai Staatsrechtes. Leipzig 1878, str. 108 sep