7648595215

oc

WŁODZIMIERZ SOŁOWJEW.

pnia zrozumienia, i pokazać jak ta wiara, oswobodzona od ciasnoty narodowych poglądów, zgadza się doskonale z bezwzględną i powszechną prawdą. In nem i słowy, ma to być nowa, z całego rozwoju dzisiejszej myśli korzystająca, filozofia

On się nie tłómaczy

religii. Czemuż ta nazwa .fieokracyk ?

ale nie trudno się dorozumieć.

Religia przedstawia się au-

torowi, nie jak dzisiejszym racyonalistom: jako psychologiem z u e zj awisko ; ani j ak pr ote st antom : j ako o d erw an a fo rmułka wiary: ale przedstawia mu się tern, czem jest rzeczywiście: jako wielkie, realne i społeczne dzieło Boże w ludzkości, przychylenie się Boga do rodu ludzkiego — co się zowie w Ewan-

neiii Królestwem Bożem

O

— a co Sołowiew z grecka nazywa teokracyą. To Królestwo Boże na ziemi ma swoją genezę i swój rozwój historyczny, przed Chrystusem i po Chrystusie, i ma swoją treść dogmatyczną. Ztąd trzy części w planie Sołowiowa: 1. filozofia historyi biblijnej, 2. filozofia historyi kościelnej, 3. filozofia dogmatu. Pierwszą część, stanowiącą 1-szy toni tego dzieła, wydał autor po rosyjsku r. 1887 w Zagrzebiu. Jestto bardzo cenny przyczynek do tegoczesnej teologicznej literatury, rzucający wiele światła na rządy Boże i. że tak powiem, na plan Starego Zakonu. I, rzecz w naszych czasach niezwykła, człowiek świecki, nie będący nawet formalnie katolikiem, pisze cały tom o religii i o Piśmie świętem, bez

żadnej teologicznej usterki.

twierdzi słusznie autor

\hnlprzyrodzony porządek, — stosuje się do porządku rzeczy przyrodzonych. Ztąd teokracya, królestwo Boże, urzeczywistnia się najpierw w jednostce, którą Bóg wybiera i oświeca, i która Bogu dobrowolnie odpowiada;

rozwija się następnie w rodzinę, potem w naród teokratyczny;

końcu całą ludzkość obejmuje. Pierwszą fazę przedstawia nam historya patryarchów. Tu prześliczne i głębokie znajdujemy s tu dy a n a, d indy wi d u aln emi c e cli ami Ab r a h arna, Iz a. ak a. i Jakóba i osobnymi sposobami, jakimi Bóg każdemu z nich się udziela. A\^T Jakóbie dopiero wskazuje autor skończony typ podmiotu teokracyi: bo oprócz wiary i pobożności ojców, występuje w nim potężna samodzielność — samodzielność, która się

99*