Układy wielofazowe- Otrzymywanie superfosfatu
Granulowanie superfosfatu polepsza jego właściwości fizyczne; proces odbywa się w obrotowych bębnach granulacyjnych. Sproszkowany superfosfat nawilża się w granulatorze wodą za pomocą spryskiwacza, a ruch obrotowy węgla powoduje tworzenie się granulek o różnych rozmiarach. Po wysuszeniu zgranulowany superfosfat rozdziela się na frakcje o różnej wielkości ziaren i odważony porcje pakuje do papierowych worków.
1.2. Cel ćwiczenia
- zapoznanie się ze sposobami wytwarzania superfosfatu oraz podstawowymi pojęciami dotyczącymi nawozów sztucznych,
- zaznajomienie się z niektórymi oznaczeniami wchodzącymi w zakres analizy technicznej superfosfatu.
2. Część doświadczalna
2.1. Wykonanie ćwiczenia
a) Do naczynia ceramicznego o pojemności 100 ml odważyć (na wadze technicznej) 10 g fosforytu. Stosowany w naszym ćwiczeniu surowiec jest fosforytem marokańskim. Analiza wykazała, że zawiera 32 % P2O5.
b) W celu obliczenia ilości kwasu siarkowego, niezbędnego do rozkładu naszego surowca fosforowego, zapiszmy proces otrzymywania superfosfatu w postaci jednej reakcji:
2 Cas(P04)F + 7 H2SO4 + 3 H20» 3 Ca(H2PC>4)2 • H2O + 7 CaSCU + 2 HF
Z reakcji tej wynika, że 686 g kwasu siarkowego wchodzi w reakcję z 426 g P2O5, a zatem nasza naważka apatytu, zawierająca a g P2O5, wymaga 686a / 426 g 100% H2SO4.
c) Teoretyczną objętość kwasu siarkowego (o stężeniu c i gęstości d potrzebną do rozkładu naważki fosforytu zawierającej a g P2O5 można obliczyć według wzoru :
a • 100 • 686
V =-
c • d•426
A po uwzględnieniu 10% nadmiaru kwasu:
a ■ 110 • 686
V =-
c • d•426
d) Obliczoną objętość kwasów wlewamy, przy ciągłym mieszaniu bagietką., do naczynia ceramicznego zawierającego naważkę fosforytu. Przez kilka minut starannie mieszamy, po czym bagietkę wyjmujemy, a naczynie ustawiamy na 1,5 h (czas według wskazań prowadzącego ćwiczenie) do suszarki, w której panuje temperatura 105°C.
Podstawy technologii nieorganicznej- ćwiczenia laboratoryjne- J.Henke
5