dochodzi do rozpadu, w wyniku którego powstaje furfural i dwutlenek węgla [Jablońska-Ryś i in. 2009],
Biodostępność polifenoli w symulowanym układzie pokarmowym człowieka
Doświadczenia rozpoczęto od symulacji trawienia roztworów czystych polifenoli. Wykazano spadek stężenia analizowanych związków polifenolowych na kolejnych etapach trawienia. Po pierwszym etapie trawienia kwasu ferulowego obserwowano w osadzie (frakcja nierozpuszczalna) stosunkowo dużą jego ilość (35% dawki wejściowej), a supematant był znacznie uboższy w ten związek (8,2%). Fakt ten może świadczyć o częściowym rozkładzie kwasu ferulowego pod wpływem soków i enzymów żołądka i dwunastnicy. Po dializie z użyciem membran w retentacie pozostało tylko około 1 % ilości kwasu ferulowego poddanego procesowi trawienia, podczas gdy do permeatu przeszło blisko 4%, co pozwala przypuszczać, że kwas ferulowy może być biernie pobierany z jelita. Kwas ferulowy ulegał znacznemu rozkładowi pod wpływem mikroflory jelitowej. Po symulacji trawienia kwasu p-kumarowego stwierdzono, że jego ilość w osadzie stanowiła ok. 50% dawki poddanej procesowi trawienia, a supematant zawierał niewiele ponad 2% tego kwasu. Uzyskane wyniki wskazują na istotne przemiany tego związku w żołądku i dwunastnicy, z wytworzeniem produktów o istotnie wyższej aktywności antyoksydacyjnej. Zawartość badanego kwasu w pozostałości po fermentacji była niższa o ok. 64% niż w osadzie po trawieniu, co pozwala wnioskować, że bakterie jelitowe wykazują aktywność metabolizowania kwasu p-kumarowego. Pod względem biodostępności flawonoidy istotnie się różniły od fenolokwasów. Po symulowanym trawieniu (+)katechiny wykazano znaczny spadek jej zawartości w próbach już po pierwszym etapie trawienia. Ilość pozostająca w osadzie stanowiła ok. 28% dawki poddanej procesowi trawienia, a w supernatancie obserwowano jedynie 1,5% ilości wejściowej. Niska zawartość oznaczanego związku polifenolowego w supernatancie korespondowała z umiarkowanym potencjałem antyoksydacyjnym tej frakcji. Po fermentacji z bakteriami jelitowymi zawartość (-t-)katechiny zmniejszyła się 5-krotnie w stosunku do jej ilości w osadzie. Może to potwierdzać przemiany (+)katechiny do niskocząsteczkowych kwasów fenolowych o niższym potencjale antyoksydacyjnym. Wśród analizowanych związków polifenolowych największym potencjałem przeciwutleniającym cechowała się kwercetyna. Po przeprowadzeniu symulacji trawienia in vitro wykazano, że ponad 96% tego związku przechodzi do osadu. Frakcje nierozpuszczalne również miały bardzo wysoki potencjał przeciwutleniający. Supematant zawierał śladowe ilości kwercetyny, a pozostałe frakcje uzyskiwane podczas symulacji trawienia nie zawierały tego związku. Brak
9