7957909580

Systemy zarządzania środowiskowego w organizacji

Na etapie planowania należy zidentyfikować procesy i ocenić elementy działań organizacji mające wpływ na środowisko oraz sformułować odpowiednie cele niezbędne do realizacji polityki środowiskowej. Etap wykonywania obejmuje wdrożenie tych procesów. W fazie sprawdzania należy monitorować i mierzyć procesy w odniesieniu do polityki środowiskowej, celów i zadań środowiskowych, wymagań prawnych i innych. Wyniki te powinny być przedstawiane najwyższemu kierownictwu i innym zainteresowanym stronom. Faza działania (poprawy) polega na podejmowaniu działań dotyczących ciągłego doskonalenia funkcjonowania systemu zarządzania środowiskowego.

W normie ISO 14001 wyszczególnione są zasadnicze elementy, na które organizacja powinna zwrócić uwagę wdrażając, utrzymując oraz doskonaląc swój system zarządzania środowiskowego.

Wymagania zawarte w normie ISO 14001 mają charakter uniwersalny, co oznacza, że może być stosowana przez każdą jednostkę organizacyjną, jak np. zakład produkcyjny, handlowy, urząd miejski czy wojewódzki, szkoły, instytuty, firmy transportowe, przedsiębiorstwa wodociągów i kanalizacji, przedsiębiorstwa energetyki cieplnej, wysypiska odpadów, oczyszczalnie ścieków. Kierownictwo organizacji, w której wdrażany jest system zarządzania środowiskowego zobowiązuje się do zapobiegania szkodliwym oddziaływaniom na środowisko poprzez przewidywanie ryzyka szkodliwości środowiskowej. Stosowanie systemu zarządzania środowiskowego wymusza na organizacji działania w kierunku rozwojowym, ponieważ celem normy ISO 14001, stanowiącej załącznik do rozporządzenia EMAS jest zapewnienie, aby organizacja dążyła do ciągłej poprawy skuteczności działań na rzecz środowiska. Poza tym jest ona normą dobrowolną. Należy jednak zaznaczyć, że z chwilą podjęcia decyzji przez najwyższe kierownictwo organizacji o wdrażaniu systemu zarządzania środowiskowego, jej wymagania stają się obowiązujące. Ważne jest też, że norma ISO 14001 oparta jest na systemach wspieranych przez udokumentowane procedury.

1.3 System ekozarządzania i audytu EMAS

Proces wprowadzania instrumentów stosowanych dobrowolnie przez organizacje, zastępujących do pewnego stopnia tradycyjny system nakazowo-zakazowy, został zapoczątkowany jeszcze w latach 80. Znalazło to swoje odzwierciedlenie w dokumentach programowych UE, a mianowicie w piątym Wspólnotowym Programie Działania na Rzecz Środowiska: „W stronę zrównoważonego rozwoju" opublikowanym w 1993 r. Program ten podkreślał rolę przemysłu w kreowaniu wzrostu gospodarczego oraz konieczność przejęcia przez przemysł odpowiedzialności za stan środowiska. Zakładał on poszerzenie spektrum stosowanych instrumentów w dziedzinie ochrony środowiska, kładąc szczególny nacisk na mechanizmy rynkowe w celu zobowiązania organizacji do przyjęcia aktywnej postawy w zakresie osiągania zgodności z właściwymi wymaganiami prawnymi dotyczącymi środowiska.¹⁹ W tym samym roku Parlament Europejski i Rada UE przyjęły pierwsze rozporządzanie EMAS, które zostało zatwierdzone

¹⁹ www.emas.mos.gov.pl, stan na 10 maja 2011 r.

15