Proszki sq stałą postacią leku, w której możemy podawać substancje chemiczne oraz surowce roślinne w postaci rozdrobnionej o cząsteczkach nie większych niż 0,5mm.
Ze względu na ilość substancji leczniczych zawartych w proszku rozróżniamy:
pulveres simplices=proszki proste=zawierające jeden składnik czynny pulveres compositi vel mixti=proszki złożone Ze względu na drogę podania proszki proste i złożone możemy podzielić na:
pulveres ad usum internum= proszki do stosowania wewnętrznego pulveres ad usum externum= proszki do stosowania zewnętrznego Ze względu na sposób stosowania proszków recepturowych oraz zasady ich przepisywania i przygotowywania wyróżniamy proszki nie dzielone oraz proszki dzielone.