i spopularyzowania, wskutek czego zaczęła przypominać skrzyżowanie kickboxingu z zapasami.
Po zakończeniu Wojny z Obcymi na ringi trafiło wielu eksżołnierzy, wyszkolonych w brutalnych technikach walki wręcz, stworzonych, aby dać nieuzbrojonemu człowiekowi chociaż cień szansy w starciu z Obcym. Większość elementów Sistemo nie nadawała się do użycia w ugrzecz-nionym MMA, Powstała zatem, na początku nieoficjalna, ekstremalna wersja MMA, podobnie jak pierwowzór pozbawiona ograniczeń. Popularność tych nieoficjalnych starć spowodowała rychłą legalizację EFC MMA, a potem rozkwit ekstremalnych dyscyplin sportowych. Oryginalne EFC MMA utraciło nieco na popularności, odsunięte w cień przez bardziej widowiskowe i bardziej krwawe dyscypliny. Nadal jednak ma swoich wiernych fanów, widzących w tych zawodach jedyny oryginalny i najbardziej pierwotny sport walki.
Starcia EFC MMA trwają maksymalnie dziesięć minut, bez podziału na rundy, zawodnicy nie noszą żadnych ochraniaczy ani rękawic. Niedozwolone jest użycie broni, chemicznego wspomagania i wszczepów [niektóre zrzeszenia dopuszczają cybernetykę protetyczną, niezwiększającą możliwości zawodnika]. Innych ograniczeń »Blood Blades. Ten sport wywodzi się z turniejów organizowanych przez stowarzyszenia rekonstruktorów historycznych - zakuci w pancerze członkowie bractw rycerskich walczyli na tępe miecze. Kiedy turniejami zainteresowały się korporacje medialne, formuła szybko uległa zmianie. Obecnie rozgrywki Blood Blades są podzielone na trzy ligi: Knight Fight, Blood Fight i Death Fight.
Knight Fight jest wierna korzeniom: zawodnicy noszą pancerze wykonane z nowoczesnych materiałów. Walki najczęściej wygrywa się technicznie, to jest zadając cios, który przebiłby pancerz wykonany przy użyciu autentycznej, średniowiecznej technologii. Skuteczność ciosów oceniają systemy eksperckie, które obserwują starcie, wyświetlając przy okazji symulację efektów, jakie przyniosłoby trafienie zawodnika odzianego w średniowieczny pancerz.
Blood Fight mato już przypomina rycerskie pojedynki. Pancerz jest dozwolony jedynie na nogach, dłoniach i stopach (dla kobiet dozwolony jest jeszcze stanik - możliwość osłonięcia serca uznana została za dopuszczalny handicap dla zazwyczaj słabszych fizycznie zawodniczek). Reguły zakazują też ataków na głowę. Starcia przypominają raczej renesansowe pojedynki na szpady, rapiery i podobną broń. Nie są naliczane żadne punkty, walka toczy się do wyeliminowania jednego z zawodników (dopuszczalne jest poddanie się). Śmierć na ringu zdarza się sporadycznie - organizatorzy oficjalnych zawodów zapewniają opiekę medyczną, a najlepsi zawodnicy mają zawczasu wykupioną polisę na pełną cyborgizację.
W Death Fight atakowanie głowy przeciwnika jest dozwolone, co czyni tę odmianę Blood Blades najbardziej niebezpiecznym sportem kontaktowym świata. Przepisy zakazują dobijania przeciwnika [zawodnicy wychodzą na arenę z przyklejonymi na karku mi-kroparalizatorami, na wypadek, gdyby któryś wpadł w szał], jednak udany cios w głowę nadal się zdarza. W każdym sezonie Death Fight ma kilka widowiskowych zgonów; zwycięzcy zwykle cieszą się dużą popularnością.
Pojedynki Blood Blades trwają do piętnastu minut, bez podziału na rundy. Zawodnicy mogą wnieść na arenę najwyżej dwie sztuki broni białej, przy czym tarcza liczy się jako broń. Zakazane jest rzucanie bronią, stosowanie chemicznego dopalania i cybernetyzacji.
»Panzerkunst. Zawody sportów walki dla całkowicie cyborgizowanych. Nazwę wzięły od opracowanego dla cyborgów stylu walki wręcz, który zresztą jest nadal najpopularniejszy. Rozgrywki Panzerkunstu podzielone
rys. Łukasz Bętkowski
Spotkania Losowe : Styczeń 2014 : 09