8254445157

drugim bokiem prostokąta; otrzymamy w ten spsób prostokąt sqpt o podstawie l₃=st 'i wysokość qS = v₃ będzie równoważnią z figurą abcmna.

W ten samiisposób postękujemy iz pozostałem! figurami. Dodać należy, że kz — jest to maksymaJna odległość przewozu taczkami, a cm — maksym odJegł. przewozu furmankami.

W końcu, (przy układżie liry i łamanej obodefghi (ryis. 54) z poziomym odcinkiem ef, należy przez ten odcinek poprowadzić prostą równoległe do ai i wftedy w sposób wyjaśniony wyżej, a zresztą przejrzysty na rysunku, wykreślamy trzy prostokąty: I, II i III.

Rys. 54.

Jak należy wykonać obliczenia robót ziemnych, poniżej podaje s.ię liczbowy przykład, zawierający wiszyatkie załączniki, jakie są niezbędne do zestawienia projektu drogowego, a wymagane przez odnośny N'ad;zór Techniczny. Przykład ten dotyczy odcinka drogi (plansza 1-sza i 2-ga) długości 1,4 km. oi szerokości korony drogi 9,5 m. przy 5-metrowej jezdni z zwykłego kamienia polnego. Ponieważ wybór nawierzchni niema wpływiu na technikę obliczania rcbót ziemnych, przeto przykład ten będzie wzorem do obliczeń robót ziemnych bez względu na rodzaj nawierzchni.

TABLICA PŁASZCZYZN, OBJĘTOŚCI I ROZDZIAŁU MAS.

Jak wiemy, wykres Brucknera pczw^ala nam dokonać właściwy rozdział mas ziemnych w odniesieniu do użycia odipowiedniego środka transportowego (taczka, wóz, wywrotki), lecz nie wystarcza on jeszcze do sporządzenia wykazu rcbót ziemnych. Do tego są potrzebne poprzeczne przekroje projektowanej drogi, zamieszczone poniżej na 3-ch małych planszach (rys. 55). W praktyce przekroje te są wykonywane w skali 1:100 tak dla szerokości, jak i wysokości i zawierają: numerację pikietu oraz wyliczone płaszczyzny wykopów i nasypów w metrach kwadratowych z dokładnością do dwóch znaków dziesiętnych.

Powierzchnię wykopów i nasypów należy obliczyć dokładnie (najlepiej przez podział złożonych figur na trójkąty i trapezy), ponieważ po-