Mówiąc o psychologii jako nanos praktyoznle użytecznej, mamy na myćll określone dziedziny żyola lab działalnośol ludzkiej, w których wiedza psychologiczna znajduje zastosowanie (oświata, przemysł, służba zdrowia itp.) Oznacza to, te pewne problemy lub specyficzne dla tej dziedziny zadania mogą być rozwiązywane skuteczniej, ekonomiczniej lub bezpieczniej (bez negatywnych skutków ubocznych) niż w wypadku, gdyby tej wiedzy nie stosowano. V tym sensie psychologię mokną byłoby traktować jako dziedzinę szeroko rozumianej prakseologii lub tek po prostu dyscyplinę prakseologlczną.
Praca jest podstawową działalnością w tyciu ozłowieka dorosłego, a we właściwych warunkach stanowi Istotny element treśoi jego tycia. Z tego tet względu psychologia pomagająca rozwiązywać problemy wyłaniające się w szeroko rozumianej sytuacji pracy budzi zainteresowanie praktyków uczestniczących w organizowaniu procesu pracy, w jego usprawniania, nauczaniu itp.
Psychologia pracy zajmuje określone miejsce w systemie nauk o pracy z jednej strony i w systemie psychologicznych dyscyplin stosowanych (psychologii wychowawczej, defektologioznej i klinicznej) - z drugiej. fo szczególne miejsce zajęła psychologia pracy w początkach naszego wieku dzięki temu., te pierwsze próby jej zastosowań okazały się skuteczne, obiecujące i możliwe do stosowania na szeroką skalę.
Sie będziemy tu szczegółowo rozważać faktów składająoych się na historię psychologii pracy, warto może jedynie zwrócić uwagę na to, oo składa się na genezę dysoypliny. Jak zwykle geneza tzw. burzliwego rozwoju dyscypliny stosowanej jest złożona. Składają się na nią z reguły 2 rodzaje przyczyn: przyczyny tkwiące w odpowiedniej dyscyplinie podstawowej, wynikające z logiki jej rozwoju, oraz w prakty-. oe, która "zgłasza” określone zapotrzebowania danej dyscyplinie.j