1. Psychodrama i socjodrama - pytanie 22
Mówiąc o psychodramie mamy na myśli, podobnie jak w przypadku psychoterapii atakującej swoistą grę. Chodzi w niej Jednak o grę odtwarzającą w sposób improwizowany określone zachowanie się w danej sytuacji.
Psychodrama polega na odtworzeniu faktów wywierających wpływ nie tylko na widza, ale i na aktora, z tym, że każdy widz musi w pewnym momencie staó się aktorem i vice versa. Gra jest improwizowana, a więc ukierunkowana jedynie ogólnie określonym zadaniem, a nie szczegółową instrukcją reżyserską.
Do psychodramy zalicza się zabiegi badawcze oraz terapeutyczne i pedagogiczne, posługujące się spontaniczną dramatyzacją.
Psychodrama traktowana jest jako metoda głębokiej analizy zachowania się człowieka, której celem jest wykrycie interpersonalnego podłoża jego osobowości.
Wprawdzie często stosowany jest w improwizowanej dramatyzacjl kontekst grupowy, można jednak ograniczyć się do interakcji dwuosobowej. Stosowanie wpływu zbiorowości jest niejako środkiem, tworzonym specjalnie w wyżej wymienionym celu, a spontaniczna dramatyzacja stanowi element psychoterapii.
Oddziaływanie socjodramatyczne ma charakter odmienny. Zasadniczym przedmiotem socjodramy jest grupa, a nie poszczególne jednostki. Oddziaływania socjodramatyczne są stosowane także jako środek usuwający zaburzenia w strukturze organizacji i dynamice grupy, grożące jej rozkładem, powodujące konflikty wewnątrz grupowe i związane z tym zaburzenia w zachowaniu się członków grupy. Celem tych oddziaływań jest eliminowanie, korygowanie i wzbogacenie różnych funkcji grupy.
W psychodramie tworzy się grupę w celach diagnostycznych, terapeutycznych i wychowawczych, w socjodramie wprowadza się improwizowane dramatyzacje do grup już istniejących. Zdarzenia psychodramatyczne stają się fragmentem ich życia i działania. Psychodramę można więc spotkać w klinice nerwic, a socjodramę w szkole, gdzie np. wprowadza się Improwizowaną dramatyzację jako jedną z form zajęć grupy klasowej.
W psychodramie w centrum zainteresowań znajduje się osobowość każdego członka, natomiast w socjodramie sama grupa, jej działalność oraz efekty tej działalności, ujmowane jako działalność zbiorowa.
Różnica między psychodramą a socjodramą sprowadza się do ostatecznych celów działania, np. terapeutyczne zastosowanie psychodramy; w leczeniu za pomocą psychodramy trwałość i Istnienie grupy nie stanowią zasadniczej wartości.
Inaczej jest z socjodramą , chodzi bowiem o to, aby uzdrowić sytuację istniejącą w danym internacie, grupie harcerskiej czy w klasie szkolnej. W tym wypadku jednym z zasadniczych zadań jest rozwój grupy.
2. "Drugie życie" - pyt. 18
W zbiorowościach młodzieży poddanej kontroli instytucji resocjalizacyjnej istnieje tendencja do tworzenia się grup nieformalnych, przeciwstawiających się kierownictwu zakładu I lansujących podkulturowe wzory - tzw. "drugie życie".
Drugie życie tworzy się w zakładach pod wpływem wielu różnych czynników. Jednym z nich jest fakt, że w zakładzie resocjalizacyjnym zgromadzona jest młodzież
2