26. Przestaw główne mechanizmy perswazji umożliwiające nadawcy wpływ na odbiorcę
1) mechanizm wzajemności - apelujemy bo odbiorca to zrobił, by się odwdzięczył
2) konsekwencji - zrób to BY Cię nie uważano za osobę niekonsekwentną
3) konformizmu - zachowaj się tak jak wszyscy
4) sympatii — zrób to bo mnie lubisz
5) autorytetu - zrób to bo jestem kimś kto się na tym zna
6) niedostępności - zrób to bo okazja się więcej nie powtórzy.
27. Przedstaw głównych uczestników komunikacji politycznej.
1) aktorzy polityczni (nadawcy politycznych)- reprezentujących instytucje polityczne. Możemy mówić o nich w sensie wąskim i szerokim. W wąskim znaczeniu za aktora politycznego uznaje się jednostki, które chcą wpływać na proces podejmowania decyzji. W szerokim, aktorem politycznym są partie polityczne, rząd, organizacje publiczne, grupy nacisku i organizacje terrorystyczne. Obie kategorie aktorów, z wyjątkiem organizacji terrorystycznych, stosują te same techniki komunikowania: korzystają ze środków masowego przekazu, stosują marketing polityczny, odwołują się do reklamy politycznej i public relations.
2) personel mediów (nadawców medialnych)- reprezentujących organizacje medialne. Przez organizacje medialne rozumiemy redakcje prasowej, stacje radiowe i kanały telewizyjne. Przypisuje się im dwie role. Po pierwsze, są przekaźnikiem politycznego komunikowania, którego źródło pozostaje na zewnątrz struktury medialnej, po drugie- są nadawcami politycznych przekazów, konstruowanych przez personel mediów.
3) obywatele (potencjalny elektorat) - w systemach otwartych media pozwalają i ułatwiają przepływ informacji i sygnałów w przeciwnym kierunku z dołu do góry, tzn. od społeczeństwa do elit politycznych. Wyraża się to nie tylko w kacie głosowania czy referendum. Obywatele mają możliwość wyrażenia swoich opinii w formie manifestacji, strajków, demonstracji, petycji, listów do instytucji politycznych i przedstawicieli aparatu władzy na różnym szczeblu. Swoistą informację dla elit politycznych stanowią także wyniki ankiet i sondaży badania opinii publicznej.
28. Omów relacje pomiędzy perswazją, propagandą i public relations. Perswazja jest to proces świadomego nakłaniania, przekonywania kogoś do czegoś lub odradzania komuś czegoś, polegający na wykorzystaniu argumentacji pozasiłowej, tzn wykluczający użycie siły. Celem perswazji jest przekonanie do słuszności swojej tezy w dyskusji, podtrzymanie jej aż do uzyskania korzystnego dla siebie wyroku.