8401850521

i Praktyki Pracy Bibliotek, Wydział Propagandy Literatury oraz na samodzielny Sektor Publikacji i Propagandy Bibliotecznej.

Kierownictwu podlegają: podstawowe zagadnienia pracy bibliotecznej, państwowa polityka biblioteczna, stosunki z zagranicą, problemy kształcenia i dokształcania, kontrola zadań Instytutu jako wydawcy fachowego czasopisma „Bibliotekarz” (Der Bibliothekar).

Wydział Teorii i Praktyki Pracy Bibliotecznej zajmuje się pracami podstawowymi, badawczymi i rozwojowymi oraz wypracowywaniem praktycznych środków pomocniczych i materiałów dla następujących dziedzin:

—    funkcjonowania, planowania i ekonomiki pracy bibliotek;

—    struktury sieci bibliotecznej;

—    teorii budowy księgozbioru;

—    udostępniania księgozbioru;

—    pracy z czytelnikiem dorosłym i czytelnikiem młodocianym;

—    wiedzy o czytelniku i socjologii czytelnictwa;

—    organizacji bibliotek;

—    statystyki bibliotecznej;

—    budownictwa, urządzenia i wyposażenia bibliotek;

—    historii bibliotek.

Wydziałowi temu podlega również biblioteka fachowa, która gromadzi publikacje dotyczące teorii i praktyki bibliotecznej, a w szczególności bibliotek powszechnych.

Wydział Propagandy Literatury jest odpowiedzialny za:

—    opracowywanie założeń i materiałów do zagadnienia zaopatrzenia bibliotek w literaturę, selekcji księgozbiorów oraz kryteriów doboru i oceny książek;

—    redagowanie i wydawanie ukazującej się co tydzień publikacji „Służba informacyjna a kształtowanie księgozbiorów bibliotek powszechnych”, opracowywanie na bieżąco centralnych kart adnotowanych;

—    rozwój i koordynację pracy bibliotek powszechnych w zakresie bibliografii i propagandy literatury.

Sektor Publikacji i Propagandy Bibliotecznej koordynuje działalność wydawniczą Instytutu, zabezpiecza ją pod względem technicznym i organizacyjnym i redaguje informator „Informacja i materiały”.

Przy rozwiązywaniu szczególnie ważnych zagadnień powoływane są czasowo komisje względnie grupy robocze, w skład których wchodzą również doświadczeni fachowcy z bibliotek.

Dla jak najlepszego wywiązania się ze swych zadań Instytut współpracuje z instytucjami o podobnych celach, względnie z takimi, w których działalności praca biblioteczna odgrywa poważną rolę.

Centralny Ośrodek Metodyczny Bibliotek Naukowych został założony l.IX. 1964 r. Jest to instytucja samodzielna, podległa bezpośrednio Sekretarzowi Stanu dla Szkolnictwa Wyższego i Zawodowego. Powołany ostatnio Centralny Ośrodek kontynuuje pracę byłych ośrodków doradczych propagandy bibliotecznej (przy Deutsche Staatsbibliothek), propagandy literatury (przy Deutsche Biicherei w Lipsku) i techniki bibliotecznej (przy Bibliotece Uniwersytetu Technicznego w Dreźnie). Centralny Ośrodek Metodyczny wspiera Sekretariat Stanu w jego działalności kierowniczej na polu bibliotekarstwa naukowego, pomaga Sekretariatowi w opracowywaniu lub ocenie dyrektyw roboczych i zaleceń oraz w innych pracach służących rozwojowi bibliotekarstwa naukowego. Prowadzi również prace studyjne nad nowymi krajowymi i zagranicznymi metodami działalności i bada możliwości zastosowania ich w różnych typach bibliotek w NHD.

W ciągu najbliższych lat naczelnym zadaniem Centralnego Ośrodka Metodycznego będą zagadnienia planowania i ekonomiki pracy w bibliotekach, racjonalizacji i technizacji w bibliotekarstwie, oraz problemy związane z budownictwem bibliotecznym.

Jednym z istotniejszych zadań Ośrodka jest badanie przesłanek i możliwości zastosowania w bibliotekach naukowych maszynowego opracowywania danych.

Przy rozwiązywaniu poszczególnych problemów, Centralny Ośrodek Metodyczny powołuje grupy robocze, w skład których wchodzą najlepsi fachowcy z bibliotek. Organizuje również konferencje i narady dla propagandy lub dyskutowania

354