Wartość CRśr wyznacza się na podstawie zmierzonych głębokości odkształceń wzoru: |
w kilku punktach ze |
%+c2+- -+cn_,+5? r , Cfiśr -—-Ł M gdzie: Ci,..., Cn - wielkość odkształcenia dla danej szerokości odkształcenia, n - liczba pomiarów głębokości odkształcenia. |
(7) |
Wartość energii jednostkowej zużytej na odkształcenia sprężyste opisuje wzór: | |
<==£[»] |
(8) |
Z uwagi na fakt, że określone w tabeli 2, sztywności pojazdów odnoszą się do konstrukcji sprzed kilkudziesięciu lat, także w tym przypadku, najwłaściwszym jest wyznaczanie wartości współczynników sztywności nadwozia dla współczesnych pojazdów, w oparciu o dane z crash-testów. W tym celu można wykorzystać dane zawarte w raportach z testów zderzeniowych przeprowadzonych przez NHTSA. Na podstawie tych danych można wyznaczyć średnią testową głębokość odkształcenia Crsi,: | |
%M-C,e+- •+Cm_,+%Ł Cfiśrt- nt_t [™] gdzie: Cn,... ,C„, - głębokość odkształceń samochodu w teście zderzeniowym, n - liczba pomiarów głębokości. |
(9) |
Następnie wyznacza się współczynnik prędkości testowej odpowiadający odkształceniu trwałemu bi,: | |
(10) | |
Wartości współczynniki A i B wyznacza się ze wzoru: | |
At = m, b°'bu [N/m] |
(11) |
ą [»/„*] |
(12) |
gdzie:
Lt - szerokość na jakiej dokonano pomiaru odkształceń w teście zderzeniowym.
W celu określenia głębokości odkształceń powstałych podczas prób zderzeniowych wykonywanych w PIMOT, wykonano pomiary kształtów zewnętrznych pojazdów przed eksperymentem, a dokładniej stref, które miały ulec uszkodzeniu. W przypadku samochodu uderzającego (pojazd A), wyznaczono trzy wysokości pomiarów odpowiadające wysokości dolnej krawędzi zderzaka przedniego pojazdu, górnej krawędzi zderzaka oraz przedniej krawędzi pokrywy komory silnika. Na każdej wysokości wyznaczono sześć równomiernie rozmieszczonych punktów pomiarowych. Podobnie dla samochodu B, wyznaczono trzy wysokości pomiarów, tj: próg drzwi, listwa drzwi, wysokość odpowiadająca krawędzi pokrywy komory silnika oraz wyznaczono punkty