8565558662

-26-

Stan w środowisku pracy bezpośrednio poprzedzający zmianę definiujemy jako warunek wystarczający następstwa zdarzeń.

Na warunek wystarczający określonego skutku składają się przyczyna, a nieraz i warunki główne (stałe) oraz warunki uboczne (przypadkowe), dzięki którym zjawisko nie ma charakteru bezwzględnego. Prawidłowość statystyczna zachodzi dzięki przyczynie i warunkom głównym, które występują we wszystkich przypadkach, gdy zajdzie rozpatrywany skutek; inaczej stanowią jego warunek konieczny [108 s.79).

Przykładowo płomień o koniecznej energii oraz obłok pierwotny wybuchowego pyłu stanowią przyczynę i warunek główny, czyli warunek konieczny inicjacji wybuchu.

Warunki uboczne stanowią uwarunkowanie przypadkowe następstwa zdarzeń, które może być progresywne, czyli sprzyjające lub regresywne, czyli nie sprzyjające do uzyskania rozpatrywanego (nieraz niepożądanego) skutku. Warunki uboczne decydują o rozmiarach, przebiegu, zasięgu rozpatrywanego skutku, co ma charakter probabilistyczny.

Przykładowo podczas wybuchu pyłu węglowego warunkami ubocznymi są między innymi udział części niepalnych stałych, wilgotność oraz rozdrobnienie pyłu [45). Profilaktyka, zmierzająca do uniemożliwienia lub ograniczenia rozmiarów niepożądanego skutku, powinna być skierowana na przyczynę i warunki główne następstwa zdarzeń, przez stworzenie odpowiednich warunków ubocznych [108 s. 80,113 s.24).

Warunki uboczne mogą nawet uniemożliwić zajście niepożądanego skutku i to będzie przedmiotem prowadzonej analizy.

Warunek konieczny następstwa zdarzeń może tworzyć zdarzenie kinetyczne lub quasi-statyczne, będące przyczyną; może go również tworzyć zbiór zdarzeń. w którym zdarzenie kinetyczne lub quasi-statyczne stanowi przyczynę, a zdarzenie statyczne warunek główny następstwa zdarzeń.

Niech warunek konieczny E^ tworzą zdarzenie kinetyczne ek oraz zdarzenie statyczne es^ (stanowiące warunek główny, pośród wielu zdarzeń tworzących uwarunkowanie uboczne).

Zdanie logiczne: zbiór zdarzeń E stanowiący warunek konieczny następstwa zdarzeń, a pojawiający się zawsze, gdy zachodzi przykładowo skutek gk, może zostać zapisane w sposób następujący. Zdarzenie gk implikuje zbiór zdarzeń I czyli gk wynika z E lub inaczej, jeśli gk to E, (które również jest.

K    k    K

zdarzeniem)

(3. 27)

gk => E = (ek^es }.

k    i