2
W. 232. u^TaTa po raz ostatni.
X<.)(iaov.ai dep. med.; wyraz ten dobrze przełoży! Augustyn Szmurlo (Warszawa 1887), źle Teofil Ziemba (Lwów 1890).
W. 233. ó op/.oę przysięga.
£-•. 6<jy'j'j.i — at. £-ó;xvw.t przysięgam na co, med. z accus. zaklinam się, pod przysięgą zaręczam.
W. 234. vai <;£ z accus. zaiste, na.
to o'jaXov liść.
6 6‘Coc konar, gałąź, pęd.
W. 235. <py« rodzę, wypuszczam.
•/) T00./5 odziomek, pień; por. xsy.-v<o tnę.
W. 236. *va»h;>iw znowu się zazieleniam, zakwitam.
-soi )i~(» dokoła obłupuję kogo z czego z podwójnym accus.: 1
t. j. <7/.Vj~Tpov i ©uAAa t£ /.ai oAoiov.
ó yoCky.óc spiż, siekiera.
ó 9A010: kora.
W. 237. aur* zaś, znowu.
u.iw t. i. <r/tr.~T50v.
i V l |
ulsę podobnie, jak we w. 162., z tematu >A przez dodanie końcówki s;; w at. dyalekcie mamy nom. plur. według 2. deki. od tematu ulo: uio-i, albo według 3. deki. 'Azie, utworzony od tematu mocnego uls«j przez dodanie końcówki s:, przez przejście m w F i przez wypadnięcie F: uisy-s; — uiśF-s: = uiś-s; = 'Azie, do którego nom. sing. jest wk, utworzony od tematu słabego uiy; por. ylu/có;, gen. sing. vAux.£u-o<; = yXuxśF-oc = yA'jx.£oc.
V | 7 i
W. 238. rt -y.\y.u.rt dłoń; por. lac. palma.
<popś<o = ©£p<-> noszę.
Ó'./.a<7-óAo: (•/; słuszność, sprawiedliwość) sędzia; Ót/.a^-oAoi dopowiedzenie do ’jt£c.
vj i)vue plur. !)£v.itt£c prawa, ustawy; por. tiNtj;/.'.
W. 239. -pó: A’.ó; od Zeusa, t. j. z polecenia Zeusa, w imieniu Zeusa.
iipuaTou = £ip'jvTai indic. praes. m. 3. os. 1. mn. od zipyj.zi, o którego znaczeniu i pocliodzeniu zob. w. 116. Końcówka x-x\ powstała z końcówki vtxł przez zamianę v w a podobnie, jak końcówka accus. sing. v, odpowiadająca łacińskiej rn, w 3. deklinacyi po spółgłosce przechodzi w a n. p. 9>/Aa/.-v — o’ÓAax.-a, lac.. custod-m = custod-em. Końcówka vtx>. przechodzi prawidłowo w tylko w tematach, zakończonych na spółgłoskę n. p. cp.tópw niszczę indic. perf. p. 3. os. 1. mn. £-9l)ap-vTou, utworzony od tematu słabego <p!>p po wstawieniu a przed p dla ułatwienia wymowy, = e-ońap-ar«i. W dyalekcie joń-