Piętrowość szaty roślinnej na stokach Turbacza. Widoczna granica pomiędzy ciemnozieloną świerczyną górnore-glowq a jasnozieloną buczyną regla dolnego. Na pierwszym planie kwitnący pełnik europejski. Fol. M. Kurzeja
w najbardziej niekorzystnych warunkach klimatycznych, gdzie ani buk ani jodła nie mogq egzystować.
Zalesione powierzchnie stromych górskich stoków, przyjmują stosunkowo duże ilości wody, które pojawiają się podczas ulewnych deszczy lub roztopów, spowalniając znacznie szybkość jej krążenia. W miejscach tych przeważa przesiąkanie wody do gruntu nad jej spływem powierzchniowym. Retencja wodna (zdolność do gromadzenia) ekosystemu leśnego dochodzi w Gorcach do kilkudziesięciu milimetrów w jednym cyklu opadowym. Efektem tego zjawiska jest stosunkowo duże ograniczenie spływu powierzchniowego, co wpływa z kolei na spowalnianie procesów erozji gleby. Obrazuje to wskaźnik ilości materiału odprowadzanego przez wody w postaci zawiesiny, obliczony dla silnie zalesionych zlewni rzek: Kamienicy i Ochotnicy, wynoszący ok. 65 t/km2. Wartość ta jest dwukrotnie mniejsza niż odpływ zawiesiny glebowej w zlewni Raby i Lepietnicy, gdzie znaczący udział stanowią słabo zalesione tereny rolnicze.
Trzecim spośród najważniejszych czynników decydujących o warunkach hydrologicznych terenu jest jego budowa geologiczna. Obszar Gorców, podobnie jak niemal całe Karpaty Zewnętrzne, zbudowany jest ze skał osadowych. Flisz, będący tu głównym typem utworów skalnych, składa się z ułożonych w warstwy piaskowców i łupków, rzadziej zlepieńców i pia-
10