100. Scirpus silvaticus L. Bardzo rzadki w olszynach. (H-holarktyczny-anemochor)
101. Carex paradoxa W i 11 d. Jedyna kępka w olszynach. (H-europejski-hydatochor)
102. Carex remota L. Gatunek bardzo rzadki w miejscach silnie wilgotnych i cienistych. (H-holarktyczny-hydatochor)
103. Carex elongata. L. Występuje bardzo rzadko, tylko nad rowem w sekcji 11. (H-eursyberyjski-hydatochor)
104. Carex gracilis Gurt. Bardzo pospolita w olszynach, gdzie tworzy dość rozległe łany. (H-holarktyczny-wegetatywnie)
105. Carex digitata L. Bardzo pospolita w lesie mieszanym. (H-eurazjatycki-myrmekochor)
Gramineae
106. Milium ejfusum L. Dość pospolita w lesie mieszanym w miejscach wilgotniejszych, wszędzie niezbyt liczna. (H-holarktyczny-anemochor)
107. Calamagrostis canescens (Web.) R o t h. Niezbyt częsta w olszynach. (H-eursyberyj ski-anemochor)
108. Calamagrostis arundinacea (L) Rot h. Bardzo rzadki w lesie mieszanym, nieco częściej występuje w olszynach. (H-eurazjatycki-anemochor)
109. Deschampsia caespitosa (L) P. B. Dość częsta w miejscach najwilgotniejszych lasu mieszanego. (H-kosmopolit-anemochor)
110. Phragmites communis Trin. Występuje tylko w jednym skupieniu w olszynach. (H-kosmopolit-wegetatywnie)
111. Melica uniflora R e t z. Tworzy jedno większe skupienie w sekcji 10, poza tym rozrzucona niezbyt licznie na całym terenie lasu mieszanego. (H-europejsko-śródziemnomorski-myrmekochor)
112. Melica nutans L. Częstsza od gatunku poprzedniego, nie tworzy nigdzie większych skupień w lesie mieszanym. (H-europejski-myrmekochor)
113. Dactylis glomerata L. Występuje bardzo rzadko w miejscu silnie prześwietlonym nad ścieżką w sekcji 2. (H-eurazjatycko-śródziemnomorski-anemochor)
114. Poa annua L. Gatunek bardzo rzadki, tylko na ścieżce w sekcji 14.