Eugeniusz Wilk
Książka Agnieszki Ogonowskiej należy z pewnością do pozycji pionierskich na polskim rynku wydawniczym. Publikacja ta na pewno będzie przyjęta z dużym zainteresowaniem przez szerokie grono czytelników zainteresowanych edukacją medialną: m.in. pedagogów, psychologów, kulturoznawców i socjologów. Sądzę, że powinni po nią sięgnąć nauczyciele. Książkę należy z pewnością ocenić jako pozycję bardzo wartościową i potrzebną.
i psychologii przywołana w rozprawie sprawia, iż główny jej przedmiot - problematyka edukacji medialnej jest oświetlana z bardzo zróżnicowanych punktów widzenia. Dzięki temu wyeksponowana została wyjątkowo złożoność samej dyscypliny i równocześnie ukazane zostały wyraziście najważniejsze czynniki mające wpływ na kształtowanie postaw i systemów wartości uczestników komunikacji medialnej. Autorka udowodniła w swoim tekście, że znakomicie może nie tylko po-
Agnieszka Ogonowska, Edukacja medialna — klucz do rozumienia rzeczywistości
Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego „Societas Vistularui ”, 2003, 166 s.
Jest tak dlatego, że autorka dostrzegła i umiejętnie opisała złożony charakter zależności współtworzących przedmiot edukacji medialnej. Kreśli zatem niezwykle szeroką perspektywę zależności społecznych i kulturowych charakteryzujących formację ponowoczesną, jak również stara się wskazać i opisać te zmiany w układzie szeroko pojętej komunikacji społecznej, które zachodzą pod wpływem nowych technologii informacyjno-komunikacyjnych. Czytelnik tej publikacji musi pozostać pod silnym wrażeniem szerokiej erudycji i kompetencji, które prezentuje autorka. Bogata lista lektur z zakresu kulturoznawstawa, filozofii, medioznawstwa łemizować i zajmować stanowisko wobec istniejących już propozycji, ale że również potrafi przekonywująco formułować swoje własne pomysły, co niewątpliwie poświadcza jej rzetelne przygotowanie pod względem merytorycznym. Prezentuje swój wywód logicznie i konsekwentnie nie tracąc w narracji zasadniczych wątków. Taktyka polegająca na przeciwstawianiu sobie kluczowych pojęć i metod sprzyja wyostrzeniu problemów i ścisłości wywodu. Jeszcze raz pragnę zatem podkreślić, iż uważam książkę Agnieszki Ogonowskiej za pozycję wartościową i potrzebną na naszym rynku wydawniczym.
Po czterech latach współpracy z „Konspektem” profesor Romuald Oramus z Instytutu Sztuki AP wydal w „Bibliotece Konspektu" swoje eseje o sztuce. Bogato ilustrowana książka jest jednocześnie prezentacją jego różnorodnej twórczości artystycznej. Jej wydanie zbiega się z wystawami malarstwa i grafiki autora w Warszawie (luty 2004) i Krakowie (kwiecień 2004) w galeriach ZPAP.
Romuald Oramus, Radość iluzji malarskiej. Eseje o sztuce
Biblioteka Konspektu nr 4, Akademia Pedagogiczna im. KEN w Krakowie, 93 s.