BIBLIOTEKA POLSKA W PAHYZU 21
wymi. W tej sytuacji PAU w czerwcu 1946 r. zadecydowała o odłączeniu od Biblioteki Polskiej Stacji Naukowej PAU. Stacja znalazła swą siedzibę przy ul. Lauriston; tutaj w 1947 r. zaczęto tworzyć bibliotekę podręczną Stacji, która wg początkowych założeń miała uzupełniać profil zbiorów Biblioteki Polskiej. W 1956 r. merytoryczną stroną działalności Stacji zajęła się Polska Akademia Nauk (powstała w 1952 r.). Bibliotece podręcznej Stacji nadano charakter ogólnoinformacyjny, zwłaszcza w dziedzinie organizacji nauki w Polsce i we Francji. Obecnie liczy ona ok. 5000 woluminów, a w literaturę krajową (300-400 wol. rocznie) zaopatruje ją Biblioteka Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
Całością Biblioteki Polskiej zarządza Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu, sprawując opiekę merytoryczną i finansową. Po ostatnich wyborach (1979 r.) prezesem Rady Towarzystwa został Eugeniusz Zaleski, wiceprezesem Marian Czarnecki, sekretarzem Jerzy Mond. Dyrektorem Biblioteki wybrano Józefa Handelsmana.
Zbiory Biblioteki powiększyły się znacznie od zakończenia II wojny światowej.
Wydany ostatnio informator o Bibliotece podaje orientacyjne wiel-. kości poszczególnych kolekcji w roku 1980*. Liczbę książek i czasopism określa na „około 200 tysięcy druków w różnych językach”. We wrześniu 1939 r. Biblioteka posiadała, nie licząc zbiorów specjalnych, 106 296 woluminów. Zbiór ten został uszczuplony o około 35 500 wol., które znalazły się w Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza w Warszawie, a ponadto, w pierwszej fazie powojennego porządkowania zbiorów, wyłączono 10 000 woluminów druków obcych i przesłano je w 1947 r. do Biblioteki Narodowej w Warszawie. Po odjęciu tych ubytków otrzymujemy liczbę 60 796 książek, czasopism i druków ulotnych, którymi dysponowała Biblioteka na starcie w okresie powojennym. Jeżeli przyjąć owe, orientacyjne oczywiście, założenia i porównać je z równie orientacyjnym: danymi przewodnika mówiącymi o 200 000 woluminów w 1980 r., to wniosek byłby taki, że w ciągu 33 lat zbiory te powiększyły się o ok. 140 000 woluminów, rosłyby więc w tempie ok. 4000 woluminów rocznie. Byłby to spory przyrost jak na Bibliotekę pozbawioną stałego budżetu, gdzie większość książek wpływa drogą darów i wymiany, toteż podaną orientacyjną liczbę 200 000 książek należy skorygować w dół7. Ten sposób gromadzenia nie gwarantuje, co zrozumiałe, konsekwencji i systematyczności w budowie księgozbioru. Pomocą służą jednak niektóre instytucje krajowe, jak Biblioteka Narodowa czy Polska Akademia Nauk przesyłające regularnie większość swoich wydawnictw leżących w profilu Biblioteki, tak że dysponuje ona podstawowymi opracowaniami i kompendiami niezbędnymi w pracy naukowej (encyklopedie, Polski słownik bio-
• Btbttothftgu. polonalte. Biblioteka Polska. Wyd. Polskie Towarrystwo Hlstoryezno-Llte-MCkle.
» Opublikowane sprawozdanie z działalności Towarzystwa Historyczno-Literackiego ca I. 1 §57-1966 mówi o rocznym wpływie w tym okresie 1500—3000 woluminów na rzystwa. W latach ostatnich natomlaat Dyrekcja szacuje wpływ kslątek na ok. 1000 woluml nów rocznie.