próchnicą początkową lub białymi plamami pojawiają się na długo, nim próchnica zostanie stwierdzona.
Podstawowym zabiegiem jest okresowy przegląd jamy ustnej i zębów. Dzieci powinny być kontrolowane przez lekarza stomatologa co 3 miesiące, dorośli co 6 miesięcy. W czasie badania stomatologicznego możliwe jest wykrycie wszystkich ognisk próchnicy i odpowiednie do zaawansowania choroby rozplanowanie leczenia.
Profilaktyka fluorowa
Wzmocnienie odporności twardych tkanek zęba przeprowadza się najczęściej poprzez dodawanie różnymi drogami i w różnych związkach preparatów z zawartością fluoru. Podawanie fluoru zmniejsza zapadalność na próchnicę zębów u dzieci od 30 do 70 %.Fluor jest mikroelementem wchodzącym w skład prawie wszystkich tkanek organizmu i płynów ustrojowych, ale największe jego ilości stwierdza się w kościach i twardych tkankach zęba. Związki fluoru znajdują się także w wielu pokarmach, takich jak: orzechy, tran, mięso ryb, cielęcina, groch, szpinak, sałata, marchew, herbata. Stosowanie fluoru w celach zapobiegawczych może się odbywać różnymi metodami.
Fluoryzacia egzogenna
Miejscowe zabiegi profilaktyczne polegają na:
- wcieraniu past, pędzlowaniu lub opryskiwaniu powierzchni zębów roztworami fluorku,
- pokrywaniu szczelin zębów odpowiednimi lakami,
- szczotkowaniu zębów roztworami fluoru i jego preparatami,
- płukaniu jamy ustnej związkami fluoru,
- stosowanie past do zębów z zawartością związków fluoru,
Niektóre zabiegi profilaktyczne są zabiegami indywidualnymi i muszą być wykonane przez stomatologa lub higienistkę stomatologiczną w czasie wizyty pacjenta. Inne zabiegi mogą być prowadzone zbiorowo w grupach pod nadzorem stomatologa, higienistki stomatologicznej lub przedszkolnej.
Metoda Berggrena - Walendera
Polega na czyszczeniu zębów szczoteczką zwilżoną 0,5-1% roztworem wodnym fluorku sodowego. Zabieg wymaga 5 - krotnego powtórzenia w ciągu roku, najlepiej w odstępach dwutygodniowych. Nadaje się do powszechnego stosowania w szkołach i przedszkolach.