Ryc. 16. Porównanie wilgotności mierzonej (Wm) i obliczonej (Wo) według równania (55) Comparison of soil moisture measured (Wm) and calculated (Wo) by means of equation (55)
Woda z korzeni przez łodygę dostaje się do liści i z miękiszu asymilacyjnego paruje do obszaru międzykomórkowego ograniczonego skórką, w której znajdują się szparki stomatyczne, przez które para wodna przedostaje się do atmosfery. Przez szparki zachodzi 80-90% całkowitego parowania liści. Szparki więc poprzez otwieranie lub zamykanie regulują odpływ wody z rośliny. Oporność dyfuzyjna związana jest z warunkami meteorologicznymi oraz warunkami glebowymi. Im mniejsza jest radiacja, tym większy jest opór dyfuzyjny (rs), nazywany dalej oporem powierzchniowym, powodując zanikanie wydalania wody z rośliny w nocy (Kowalik 1976).
Ilość wydalanej wody przez rośliny jest więc ściśle związana z oporem powierzchniowym (rs), który zależy od różnicy pomiędzy prężnością pary wodnej nasyconej w temperaturze liścia (eJs) i prężnością pary wodnej powietrza (ea). J. L. Monteith i G. Szeicz (1962) przedstawili wzór (57) na ewapotranspirację, na której wielkość wpływa różnica pomiędzy prężnością pary wodnej nasyconej w temperaturze liścia i prężnością pary wodnej otoczenia oraz opór powierzchniowy i aerodynamiczny wpływający na przemieszczenie się wyparowywanej wody
E = P<yY (eTs - ea) / (rs + ra), (57)
stąd też
rs = pCp/y (e-rs - ea) /E - ra. (58)
Dla czasu wykonania zdjęcia satelitarnego została odczytana wartość prężności pary wodnej nasyconej w temperaturze liścia, która mierzona była przez radiometr AVHRR/NOAA. Wartość ewapotranspiracji (E) była obliczona według wzoru (44). W okresie prowadzonych badań obliczony według równania (58) opór powierzchniowy (rs) przyjmował największe wartości pomiędzy 360 a 480 sm_l, przy wilgotności gleby poniżej 30%. Warunki te panowały podczas wykonywania zdjęć satelitarnych