9. ZASTOSOWANIE PARAMETRÓW GLEBOWO-ROŚLINNYCH OBLICZONYCH METODAMI TELEDETEKCYJNYMI DO MODYFIKACJI ISTNIEJĄCYCH MODELI PLONOWANIA
Uzyskane teledetekcyjnie parametry glebowo-roślinne przedstawione w poprzednich rozdziałach mogą być zastosowane w modelach prognozy plonów. W modelach tych symuluje się reakcję roślin na warunki, w jakich one wzrastają, które charakteryzowane są przez parametry glebowo-roślinne, jak: powierzchnia projekcyjna liści LAI, fitomasa, gęstość roślin, warunki wilgotnościowe gleby. Parametry te są stosowane albo oddzielnie albo razem. Określane są zwykle laboratoryjnie i stąd często nie odzwierciedlają w pełni warunków panujących w rzeczywistości. Dlatego też jednym z celów niniejszej pracy było wskazanie możliwości zastąpienia danych określonych metodami laboratoryjnymi przez łatwo dostępne pomiary teledetekcyjne, pochodzące z satelity NOAA, połączone z parametrami meteorologicznymi.
W literaturze naukowej pojawia się coraz więcej informacji o próbach wykorzystania teledetekcji do modeli prognozowania plonów. Zastosowanie modeli symulacyjnych dla dużych obszarów jest często limitowane możliwością rejestrowania danych wejściowych do modeli, szczególnie w warunkach zmiennej wilgotności gleb.
Poniżej przedstawiono kilka modeli prognozy plonów cytowanych w literaturze, które mogą być wykorzystane z zastosowaniem oszacowanych teledetekcyjnie parametrów glebowo-roślinnych podanych w pracy.
P. J. Sellers (1985, 1987) otrzymał ścisłą relację pomiędzy powierzchnią projekcyjną liści LAI a absorbowanym przez rośliny promieniowaniem słonecznym, wykorzystanym w procesie aktywnej fotosyntezy APAR i znormalizowanego wskaźnika zieleni NDVI. W wyniku prowadzonych badań przedstawił następujące zależności:
gdzie: APAR = f[LAI, promieniowanie słoneczne (Rs), geometria liści],
gdzie:
NPP - wielkość plonów;
e - współczynnik zamieniający wielkość energii dochodzącej do roślin na masę wyrażoną w kg/m2.