8857685853

11

3.1. Rozkład wielkości szkody

Rysunek 3.1. Dystrybuanta empiryczna rozkładu wraz z dopasowanymi dystrybu-antami teoretycznymi

tabeli 3.2 są większe od odpowiednich wartości krytycznych, co oznacza, że żaden z rozkładów nie opisuje dobrze ogona rozkładu strat. Potrzebne będą modele lepiej opisujące ten rejon, ponieważ odpowiada on stratom, których wystąpienie jest mało prawdopodobne, jednak jeśli się pojawią, ich wartość będzie ekstremalna. To właśnie straty tego rodzaju powodują największe spustoszenia w finansach firm i przewidywanie ich będzie jednym z celów ninejszej pracy.