PRZEKAZ ZE STATUTÓW JANA ŁASKIEGO
Bogarodzica dziewica, Bogiem sławiona Maryja,
U twego syna Gospodzina matko zwolona, Maryja! Zyszczy nam, spuści nam.
Kyrieleison.
Twego syna Krcicielą zbożny czas1 2.
Usłysz glosy, napełni myśli człowiecze.
Słysz modlitwę, jenże cie prosimy.
O o, dać raczy, jegoż prosimy:
Daj na świecie zbożny pobyt.
Po żywocie rajski przebyt.
Kyrieleison.
Narodził się nas dla syn boży,
W to wierzy, człowiecze zbożny2,
Iż przez trud Bog swój lud Odjął diabłu strożą3.
Przydał nam zdrowia wiecznego,
Starostę skowal pkielnego4,
Śmierć podjął5, wspomionąl Człowieka pirwego6.
Jenże7 trudy cirpial bezmiernie,
Jeszczeć był nie przyśpiał zawiemie8,
Aliż9 sam Bog zmartwychwstał.
Adamie, ty boży kmieciu10,
Ty siedzisz u Boga w wiecu3,
Donieś nas, swe dzieci,
Gdzież królują anjeli.
Tam radość, tam miłość, tam widzenie twórca12 Anjelskie bez końca,
Tuć się nam wzjawiło diable potępienie13.
BOGURODZICA - przekaz ze Statutów Jana Łaskiego.
Najstarszy dnik Bogurodzicy ze Statutów Jana Łaskiego (Kraków, Jan Haller. 1506) obejmuje 15 zwrotek tzw. „kanonicznych”. Odegrał on ogromną rolę w późniejszych dziejach pieśni.
twego syna Krciciela zbożny czas - twego Syna Chrzciciela pobożny czas (czas laski); zniekształcone w późniejszych przekazach Bogurodzicy pierwotne brzmienie wersu Twego dzieła krzciciela bożycze, utożsamiające krzciciela z Synem Bożym.
2 zbożny - pobożny'.
3 odjął diabłu strożą - zwrot niejasny; tu może: wyrwał z diabelskiej niewoli.
4 starostą skowal pkielnego - zakuł w kajdany „starostę piekielnego" - szatana.
5 śmierć podjął - poniósł śmierć.
6 wspomionąl / Człowieka pirwego - wspomniał na pierwszego człowieka, tj. Adama.
I jenże - który (sc. „pirwy człowiek”).
8 nie przyśpiał zawiemie - tu: zaprawdę nie osiągnął szczęścia.
9 aliż - aż. dopóki nie.
10 kmieciu - kmieć, komes (łac. comeś). wasal królew ski.
vf wiecu - w radzie.
12 twórca - Stworzyciela.
13 tuć się nam wzjawiło diable potępienie - tu, tj. na ziemi, doświadczyliśmy złości szatana.