9515745461

hartowanie kikuta, aby był przygotowany do noszenia protezy; dbałość o postawę i ogólną sprawność pacjenta;

■* dbałość o higienę kikuta;

-► umiejętność posługiwania się protezą;

-► dbałość o samą protezę.

Opiekun medyczny włącza się w wykonywanie czynności pielęgnacyjnych. Podczas zabiegów hartowania kikuta i dbania o jego higienę stosuje się obmywanie co rano zimną wodą; wskazane jest również stosowanie zaleconych przez lekarza środków do nacierania kikuta.

Należy pamiętać, aby nie używać tłustych kremów, ponieważ zmiękczają one nadmiernie skórę, oraz pudru, który zatyka pory i sprzyja powstawaniu wyprysków i stanów zapalnych skóry. W przypadku pocenia się puder zbija się w grudki, co może doprowadzić do podrażnienia skóry i zapalenia mieszków włosowych.

W trakcie pobytu w szpitalu chory powinien dostosować się do nowych warunków. Pacjenta należy nauczyć posługiwania się pomocami, takimi jak kule, balkonik i wózek inwalidzki (patrz rozdz. 5.1.5).

Do zadań opiekuna medycznego w procesie opieki nad pacjentem po amputacji kończyny dolnej należy:

pomoc w przygotowaniu łóżka; łóżko ustawia się tak, aby dojście do pacjenta było możliwe z każdej strony;

obserwacja opatrunku i ilości wydzieliny w butli Redona;

-► pomoc w wykonywaniu codziennych czynności, takich jak toaleta ciała, zmiana bielizny osobistej, kąpiel, korzystanie z toalety oraz podawanie basenu i kaczki, w sytuacji gdy korzystanie z toalety jest niemożliwe;

dbanie o poszanowanie godności pacjenta podczas wykonywania czynności higienicznych i ułatwiania wypróżnienia; zapewnienie intymności przez osłonięcie parawanem krzesła sanitarnego lub łóżka; nieobnażanie nadmierne pacjenta; korzystanie ze sprzętu pomocniczego, np. z podkładów, łatwoślizgów i podnośników, podczas zmiany pozycji i przemieszczania pacjenta (patrz rozdz. 5.1.5); stworzenie w pokoju pacjenta warunków sprzyjających realizacji potrzeby wydalania moczu i stolca lub pomoc przy wychodzeniu do toalety; tylko pacjent, który ma medyczne wskazania do leżenia, korzysta z basenu lub kaczki; jeżeli pacjent może przemieścić się poza łóżko, należy umożliwić mu korzystanie z toalety, a gdy ta jest niedostosowana, korzystanie z wózka sanitarnego (patrz rozdz. 5.1.5); asekuracja i towarzyszenie pacjentowi podczas wyjścia (jazdy na wózku inwalidzkim, krześle sanitarnym) do toalety lub łazienki;

ułatwienie pacjentowi korzystania ze sprzętu ortopedycznego; podanie pacjentowi na jego życzenie kul, balkonika i wózka inwalidzkiego (patrz rozdz. 5.1.5) oraz sprzętu ułatwiającego samoobsługę, np. drabinki do siadania; pomoc pielęgniarce przy pielęgnacji kikuta;

pomoc w założeniu protezy i dbaniu o czystość leja protezy (nie suszyć w pobliżu źródła ciepła);

dbałość o otoczenie na sali, tak aby pacjent mógł swobodnie się poruszać; niezastawia-nie ciągów komunikacyjnych (odstawienie na miejsce krzesła i szafki przyłóżkowej).

238