| Marzena Grzesiak
Zależności pomiędzy pojęciami związanymi z zarządzaniem wiedzą i składnikami kapitału intelektualnego przedstawiono na rysunku 2.
Informacje są to dane ocenione pod kątem użyteczności i uporządkowane w celu wykorzystania ich w procesie podejmowania decyzji. Informacja istnieje niezależnie, zaś wiedza ma konkretnego właściciela. Wymienione wcześniej składniki kapitału intelektualnego pojawiają się również w aspekcie zarządzania wiedzą. Wartość składników kapitału intelektualnego rośnie w miarę przemieszczania się w górę od podstawy trójkąta.
Zarządzanie wiedzą powinno się skupiać nie tylko na ogólnej wiedzy w przedsiębiorstwie, ale na jej elementach składowych. Najwłaściwsze wydaje się podejście obejmujące wszystkie poziomy wiedzy, jak również wiedzę indywidualną i zbiorową pracowników. Proces przejścia od danych do wiedzy jest procesem ciągłym, obejmującym szereg, często nieznacznych, posunięć.
Cele zarządzania wiedzą określają założenia, plany i zadania wpływające na stopień rozwoju poszczególnych kompetencji przedsiębiorstwa. Właśnie realizacja zadań to bezpośrednie stosowanie zasad zarządzania wiedzą. Jeżeli mówimy o efektywnym wykorzystaniu zasobów wiedzy, to powinniśmy być w stanie określić stopień osiągnięcia poszczególnych celów. Nie jest zadaniem łatwym określenie metod pomiaru, ale proces oceny wywiera wpływ na doskonalenie procedur i trafniejsze formułowanie celów, założeń, planów oraz zadań zarządzania wiedzą. Elementy zarządzania wiedzą przedstawione na rysunku 3 reprezentują obszary, w których możliwe jest bezpośrednie zarządzanie1.
2002, s. 42.
Rysunek 3. Elementy zarządzania wiedzą
10
G. Probst, S. Raub, K. Romhardt: Zarządzanie wiedzą w organizacji, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2002, s. 44-46.