Azja wobec procesów integracji gospodarczej 19
Tabela 6
Eksport wewnętrzny jako odsetek eksportu całkowitego głównych azjatyckich ugrupowań regionalnych w latach 1995-2009. w %
Ugrupowania |
1995 |
2000 |
2005 |
2007 |
2008 |
2009 |
APTA |
7,0 |
8,0 |
11,0 |
11.0 |
11,4 |
11,6 |
ASEAN |
24.8 |
23,0 |
25,3 |
25,2 |
25,5 |
24,7 |
ECO |
8,4 |
5,7 |
7,4 |
8,6 |
7,9 |
9,6 |
SAARC |
5,0 |
4,6 |
6.8 |
6,5 |
6,6 |
5,4 |
Źródło: Ibid.
Państwa azjatyckie cechuje kulturowa, polityczna oraz gospodarcza różnorodność. Taki stan rodzi nieufność i obawy przed wzajemnymi kontaktami. Jednak stopniowo coraz więcej państw przekonuje się o potrzebie współpracy z zagranicą. Coraz więcej państw chce też współpracować z sąsiadami licząc na możliwość stworzenia przeciwwagi wobec politycznego hipermocarstwa, jakim są Stany Zjednoczone, oraz innych regionów wysoko rozwiniętych (Europa). Od niedawna pogłębianie azjatyckiej współpracy gospodarczej przyjmuje formę ugrupowań regionalnych. Budowanie współpracy regionalnej uzupełnia, choć i zastępuje dotychczasowe związki w regionie i w skali międzyregionalnej. Chociaż badanie objęło tylko cztery ugrupowania, nawet w tej próbie widoczne są wielkie różnice dotyczące zarówno poziomów zamożności i otwartości na międzynarodową współpracę gospodarczą, jak i dynamiki rozwoju. Dane statystyczne potwierdzają szybki awans cywilizacyjny państw APTA oraz utrzymujące się względne zacofanie SAARC.
Apodaca C.: Understanding US Humań Rights Policy. A Paradoxical Legacy. Rout-ledge, New York 2006.
Hass R.N.: Paradigm Lost. „Foreign Affairs” 1995, Vol. 74, No. 1.
Kiinstler M.J.: Wstęp. Dialogi konfucjańskie. Ossolineum, Warszawa 1976.
Sekretariat ECO. http://www.ecosecretariat.org/
Śliwa Z., Ong Y.: Szanghajska Organizacja Współpracy. „Kwartalnik Bellona" 2008, nr 2.