9621686039

O sporcie

m.in, w Rzeszowie, Katowicach, Wilnie odnosząc sukcesy. W 1922 r. powstała druga sekcja klubu - lekka atletyka. Jedną z głównych imprez lekkoatletycznych tegoż roku był Bieg Okrężny zorganizowany z inicjatywy „Ilustrowanego Kuriera Codziennego”, w którym zawodnik Wawelu Rudolf Hyla wśród 55 startujących biegaczy z całej Polski zajął bardzo dobre piąte miejsce.

Kryzys ekonomiczny, który dotknął Polskę w drugiej połowie lat dwudziestych nie oszczędził również sportu. Klubowi brakowało środków finansowych, sponsorów. Dlatego też działacze KS Wawel wykorzystali szansę przetrwania przez połączenie z założonym w 1927 r. przez płk. Bertranda Monda (od 1932 r. generał brygady) Wojskowym Klubem Sportowym. Zebranie organizacyjne WKS odbyło się 23 lutego 1928 r. i Po tej fuzji nastąpiła zmiana nazwy klubu na Wojskowy Klub Sportowy Wawel. Zgodnie z przyjętym statutem jego członkami mogli zostać oficerowie i szeregowcy służby czynnej oraz oficerowie emerytowani i rezerwy. Przewidywano utworzenie 12 sekcji m.in.: lekkoatletycznej, szermierczej, strzeleckiej, tenisowej, wioślarskiej i sportów zimowych. Był to wspaniały prezent dla klubu, który 12 października 1929 r. uroczyście obchodził jubileusz 10-lecia istnienia sekcji piłkarskiej. W kilka miesięcy później prezesem klubu został płk Bertrand Mond, dowódca 6 Dywizji Piechoty. Dzięki staraniom prezesa i pomocy wojska klub rozwinął szeroką działalność szkoleniową i organizacyjną. Solidna i rzetelna praca szkoleniowa przyniosła sukcesy na j arenie krajowej. W roku 1929 lekkoatleta Władysław Czubak wygrał bieg na 3 km z przeszkodami o Mistrzostwo Armii oraz zdobył pierwszy (srebrny) medal na mistrzostwach Polski w biegach przełajowych. Kolejne medale zdobył bokser wagi lekkiej Mieczysław Chrostek, dwukrotnie zdobywając mistrzostwo Polski.

Mało znanym, ale godnym odnotowania jest fakt, że działalność sportową WKS Wawel kontynuował w czasie II wojny światowej. Już 20 stycznia 1940 r. w Oflagu XI B w Braunschweigu z inicjatywy kpt. Jerzego Mizerskiego powstał WKS

Wawel Kraków. W jego skład wchodzili oficerowie pochodzący z województwa krakowskiego i śląskiego. W ramach działalności klubu dużo uwagi poświęcono na zajęcia z gimnastyki, powołano sekcje siatkówki, koszykówki, piłki ręcznej. W czerwcu 1940 r. jeńców przeniesiono do Oflagu IIC w Woldenbergu, gdzie kontynuowali działalność klubu. Jego członkowie byli organizatorami i uczestnikami olimpiady obozowej w lipcul944 r. W 16 konkurencjach wystąpiło 67 zawodników krakowskiego klubu. Również w Krakowie piłkarze WKS Wawel brali udział w organizowanych tajnych rozgrywkach i turniejach o mistrzostwo Krakowa.

Po zakończeniu II wojny światowej staraniem przedwojennych działaczy i przy pomocy dowództwa 5 Okręgu Wojskowego reaktywowano działalność klubu, który przyjmuje nazwę Cywilno-Wojskowy Klub Sportowy Wawel. Jako jedna z pierwszych przystąpiła do pracy sekcja piłki nożnej, której członkowie nie przerwali swojej działalności mimo wojny. Później powstało siedem sekcji sportowych. Klub posiadał salę gimnastyczną przy ulicy Montelupich i boisko sportowe na terenie Bronowie (dawne boisko „Łobzowianki”). W 1949 r. klub na krótko przyjął nazwę WKS Legia, a następnie Okręgowy Wojskowy Klub Sportowy (1950-1953). W 1954 r. klub działał jako filia Centralnego Wojskowego Klubu Sportowego. Od 21 czerwca 1957 r. powrócił do nazwy WKS Wawel.

W latach pięćdziesiątych klub pod kierownictwem gen. dyw. Bolesława Kieniewicza przystąpił do budowy nowych obiektów sportowych. W 1953 r. oddano do użytku stadion sportowy z urządzeniami lekkoatletycznymi i boiskami do gier zespołowych oraz drewnianą trybuną przy ulicy Bronowickiej 5. W kilka lat później klub wzbogacił się o halę sportową przy ulicy Zwierzynieckiej i strzelnicę sportową na Woli Justow-skiej. Sportowcy odnoszą pierwsze powojenne sukcesy. W 1950 r. piłkarze zdobyli tytuł mistrza Wojska Polskiego, a rok później awansowali do pierwszej ligi. Największy sukces osiągnęli piłkarze WKS Wawel w 1953 r. zdobywając tytuł wice-

Konspekt nr 2/2007 (29)