9637173115

Osoby autystyczne mają zaburzone trzy sfery funkcjonowania:

1)    relacji,

2)    porozumiewania się oraz

3)    zachowań.

Inne problemy to:

zaburzenia:

•    sensoryczne (np. nadwrażliwość, „biały szum” niedowrażliwość)

•    teorii umysłu.

[Trudności z: przewidywaniem, rozumieniem swoich zachowań oraz ich konsekwencji, przewidywaniem, rozumieniem zachowań innych osób oraz ich konsekwencji, rozpoznawaniem, rozumieniem, radzeniem sobie i właściwym wyrażaniem swoich emocji, rozpoznawaniem, rozumieniem, radzeniem sobie z emocjami innych.]

•    centralnej koherencji, a dodatkowo:

•    problemy somatyczne,

•    problemy neurologiczne.

Każda terapia dziecka autystycznego powinna być oparta na profesjonalnej diagnozie. W usprawnianiu dziecka liczy się wielokierunkowość oddziaływań i powinna ona obejmować różne obszary funkcjonowania.

Istotne jest również podjęcie jak najwcześniejszych działań - tak aby nie dopuścić do narastania objawów wtórnych uszkodzeń i zaburzeń rozwoju.

We wczesnym etapie rozwoju układ nerwowy charakteryzuje się dużą plastycznością, dzięki czemu istnieje możliwość korekcji zaburzonych funkcji a także kompensacji deficytów. Małe dzieci są bardzo podatne na stosowane programy.

Co możemy zrobić dla dziecka z autyzmem?

•    „ Zrozumieć autyzm

•    Dostosować otoczenie;

•    Wspomóc rodziną;

•    Ustanowić drogi porozumiewania się;

•    Nauczyć relacji „ wymiany ”;

•    Nauczyć kompensowania deficytów;

•    Przygotować do dorosłości;

•    Dać szansą na dorosłe życie.

Tworzenie skutecznego systemu edukacji dzieci z autyzmem to:

a)    dostępność do miejsc w szkołach różnego rodzaju - planowanie miejsc:

o specjalne    o integracyjne    omasowe

b)    tworzenie możliwości kształcenia ustawicznego

c)    przygotowanie kadr do nauczania dzieci z autyzmem

d)    przygotowanie indywidualnych programów edukacyjnych

e)    kontrola jakości nauczania (zwłaszcza programy indywidualne w domu, realizacja zaleceń PPP)

f)    sprawdzanie czy subwencja „idzie za dzieckiem”

g)    przeciwdziałanie „wypadaniu” dziecka z systemu