9679385365

Sesja 2

Tematy wolne - Plakatowa

PI. Porównawcza ocena asymetrii tułowia mierzonej plurimetrem Rippsteina i skoliometrem Bunnella u chorych ze skoliozą

Krzysztof Graff¹-², Urszula Kornatowska², Janusz Domaniecki², Marek Waszkiewicz¹

¹    Klinika Rehabilitacji Pediatrycznej IP-CZD, Warszawa

²    Wydział Rehabilitacji AWF, Warszawa

Wstęp. Najczęściej ocenia się stopień skrzywienia kręgosłupa poprzez wyliczenie kąta Cobba ze zdjęcia rentgenowskiego kręgosłupa, natomiast wielkość asymetrii tułowia poprzez test Adamsa. Obiektywnego klinicznego pomiaru asymetrii tułowia można dokonać przy użyciu plurimetru Rippsteina lub skoliometru Bunnella.

Cel. Celem pracy było zbadanie asymetrii tułowia oraz ocena zgodności pomiędzy wynikami uzyskanymi z pomiaru plurimetrem Rippsteina i skoliometrem Bunnella oraz odniesienie wyników do rotacji ocenianej radiologicznie według Perdiolle wśród dzieci ze skoliozą idiopatyczną

Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Instytucie „Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka” w Warszawie w grupie 61 dziewcząt w wieku 11-15 lat z potwierdzoną radiologicznie skoliozą idiopatyczną. Kąt skrzywienia według Cobba zawierał się w przedziale 5-44° (rotacja 0- 25°) w odcinku piersiowym, a w odcinku lędźwiowym 5-54° (rotacja 0-25°). U każdego z badanych dokonano pomiaru garbu żebrowego w miejscu największej asymetrii odcinka piersiowego oraz wału lędźwiowego w miejscu największej asymetrii odcinka lędźwiowego przy pomocy plurimetru Rippsteina oraz skoliometru Bunnella. Wyniki badania klinicznego porównano z badaniem radiologicznym i poddano analizie statystycznej.

Wyniki. Współczynnik korelacji Pearsona pomiędzy pomiarami plurimetrem Rippsteina oraz skoliometrem Bunnella wyniósł 0,97. Rozrzut wyników pomiędzy badającymi i pomiędzy zastosowanymi przyrządami pomiarowymi zawierał się w przedziale od 0,1⁰ do 1,6°. Na podstawie porównania pomiarów asymetrii tułowia przy pomocy plurimetru i skoliometru uzyskano bardzo podobne rozkłady typów skrzywień w grupie badanej. W analizie porównawczej wyników badania klinicznego z badaniem radiologicznym uzyskano średni (r=0,6) stopień korelacji w przypadku badania plurimetrem i skoliometrem skrzywienia piersiowego. W przypadku odcinka lędźwiowego uzyskano stopień korelacji r= 0,7 przy pomiarze plurimetrem, natomiast w badaniu skoliometrem stopień korelacji wyniósł r= 0,8.

Wnioski. 1. W pomiarach asymetrii tułowia wśród dziewcząt ze skoliozą idiopatyczną istnieje wysoka korelacja między wynikami uzyskanymi z badania plurimetrem Rippsteina oraz skoliometrem Bunnella - metody te mogą być stosowane zamiennie. 2. Pomiary kliniczne mogą stanowić alternatywny dla badania radiologicznego, nieinwazyjny sposób kontroli efektów terapii.

P2. Elektroniczny pomiar ustawienia miednicy w populacji dziewcząt zdrowych i ze skoliozą

Krzysztof Graff¹-², Marta Napiórkowska¹, Aleksander Bronowski¹, Janusz Domaniecki',

Jolanta Stępowska'-², Marek Waszkiewicz²

' Wydział Rehabilitacji AWF, Warszawa

² Instytut „Pomnik - Centrum Zdrowia Dziecka”, Klinika Rehabilitacji Pediatrycznej, Warszawa

Wstęp. Ustawienie miednicy jest jednym z kluczowych czynników mających wpływ na postawę ciała. Niewiele jest jednak prac podejmujących tę problematykę. Celem jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy istnieją różnice w przestrzennym ustawieniu miednicy w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej w grupie dziewcząt zdrowych i u pacjentów ze skoliozą?

17