Ze wzrostem ilości Ni rośnie adsorpcja wodoru, ale również zwiększa się o 71& molowy udział Mg.Ponieważ MgO wytrącony kwasem szczawiowym ma inne własności niż wytrącony szczawianem amonu, czego dowodzą wyniki analizy ter-mograficznej i rentgenowskiej (zestawienie na str, 54- oraz iys. 4>1) jest możliwe, że wzrost adsorpcji H2 serii K jest wywołany dużym zwiększeniem ilości Mg..
7. Dla adsorpcji ważniejszy jest przypuszczalnie
czynnik geometryczny. Świadczą o tym zarówno dane literaturowe [31, 4-1J jak i występowanie ekstremów na krzywych łT oraz wielkości parametru siatki krystalicznej "a"
od zawartości Ni (rys. 4-2 oraz 4-9, 50).
8. Katalizatory Co/MgO nie zawierające niklu wykazują liniową funkcję rozdziału ^(E) = const + H.E co wskazuje na bardziej niejednorodną powierzchnią niż u pozostałych katalizatorów zawierających Ni. Wydaje się, że wiąże się to z powstawaniem przy rozkładzie termicznym mieszanych szczawianów roztworu stałego CoO-MgO, który redukuje się nadzwyczaj trudno do Co(CoO-MgO), podczas gdy pozostałe katalizatory redukują się łatwo i wykazują wyższy stopień redukcji.
9. Adsorpcja benzenu i wodoru na katalizatorach zawierających Ni przebiega według równania kinetycznego q =
= — —-- przy czym stosowalność do tego równania jest
tyra lepsza im więcej Ni zawiera katalizator.
Równaniu temu odpowiada funkcja rozdziału,
która składa się z dwu funkcji wykładniczych: rosnącej ^>(E) = H' exp (ćV.E) oraz malejącej #(E) = H . exp (-flf.E).
72