9693892143

(odpowiadająca

4. Ze wzrostem ilości Ni średnia E_opj

maksimum funkcji rozdziału) energia aktywacji    na katali

zatorach serii K maleje, podczas gdy dla tej samej serii średnia energia aktywacji benzenu rośnie. Dowodzi to współzależności w adsorpcji wodoru i benzenu i pokrywa się z wynikami pracy Tetenyj^ego i wsp. [38], którzy dla reakcji uwodornienia CgHg na różnych katalizatorach Ili stwierdzili,!

"katalitycznie aktywna cześć nowierzchni jest s char akt ery z ov/a ną adsorpcją wodoru i słabą adsoipcją drugiego substratu".

Ha katalizatorach o dużej zawartości Co serii K wodór jest słabo v/iązany (duża energia aktywacji) (rys. 56-58) podczas gdy benzen bardzo silnie, jak wynika z rys. 60-62, ale v/ bardzo małych ilościach. Ze wzrostem ilości Ili rośnie ilość zaadsorbowanego benzenu oraz jego energia aktywacji adsorpcji. Benzen riest wtedy słabo związany z powierzchnią ka talizatora i po uwodornieniu 3 wiązań desorbuje sie. Ze wzrostem temp. wartość funkcji rozdziału ę(2) = H.exp(- cC .2) dla katalizatorów o dużej zawartości kobaltu maleje prawie do 0, stąd spadek aktywności tych katalizatorów w wyższych temp.

5. Dla katalizatorów serii 0 miejsc czynnych adsorpcji CgHg

porównywać energii aktywacji H₂

mętny inne funkcje rozdziału w związku z czyn nie można

¹ c6^H6 *

Charakterystyczna jest odwrotność zjawisk adsorpcji u katalizatorów serii K i 0. Jeżeli dla serii K energia aktywacji adsorpcji    ze wzrostem ilości Hi rośnie to dla

serii 0 maleje. Jeżeli stopie^ zapełnienia powierzchni wodorem dla serii 0 maleje, to dla K rośnie (rys. 47 i 48). Podczas gdy na wykresach zapełnienia powierzchni benzenem mamy dla serii K minimum adsorpcji, wówczas dla serii 0 występuje maksimum adsorpcji. Palety te potwierdzają wniosek o współzależności adsorpcji benzenu i wodoru.

6. Można łatwo udowodnić, że gaussowskiemu rozdziałowi miejsc czynnych adsorpcji według energii aktywacji odpowiada liniowy związek energii aktywacji adsorpcji E z ciepłem adsorpcji Q. Z często obserwowanej reguły Horiuti-Pola-nyj ego [39] wynika, że wzrostowi ciepła adsorpcji Q o wartość AQ towarzyszy spadek energii aktywacji E o wartość AE . AE =    ^ . AQ przy czym źljest wielkością stałą

(wynosi około 0,5).

68