9733773600

MINERALIZACJA TYTYNOMAGNI TYTOWA I ILMENITO-HEMATYTO*A 83

wyłącznie na obserwacjach powierzchniowych. Należy jednak wspomnieć, że w rejonie Dobroszo-wa i Nowolesia, w wyniku badań magnetycznych, potwierdzonych następnie sondowaniami elektrooporowymi, w obrębie skał interpretowanych jako przynależne do serii jegłowskiej, w strefie obejmującej wzgórza Folwarczna (Nowoleska Kopa) i Nowoleska Kopa (Wyżna)¹ Małoszewski et al. (1970) wydzielili soczewkę tzw. kwarcytów żelazistych, wywołujących duże anomalie magnetyczne. Kwarcyty te zalegają pod utworami czwartorzędowymi na głębokości kilkudziesięciu metrów. na północ od szczytu Nowoleskiej Kopy. Wśród utworów kwarcytowych masywu Strzelina, zgodnie z wiedzą autorów, jedynie skały określane w prezentowanej pracy jako łupki łyszczyko-wo-syllimanitowo-kwarcytowe i kwarcyty wykazują silne właściwości magnetyczne.

SKŁAD MINERALNY

Serię łupków łyszczykowo-syllimanitowo-kwar-cytowych i kwarcytów cechuje niejednolite wykształcenie, zaznaczające się zarówno w pionie, jak i wzdłuż warstw. Zmienność pozioma, jak się wydaje, jest związana z wpływem intruzji granitoido-wej. W kierunku kontaktu z granitoidami Gromnika oraz w najbliższym sąsiedztwie żyłek i soczewek pegmatytowych zaznacza się wyraźny wzrost rozmiarów wszystkich składników mineralnych omawianych skał, szczególnie dobrze widoczny w przypadku łyszczyków, tlenków żelaza i skaleni. Zmienność pionowa najprawdopodobniej wiąże się ze zmiennością litologiczną pierwotnych osadów, przejawiającą się altemacją lamin i warstw

0    odmiennym składzie mineralnym.

W strefie północnej, w rejonie Wyżnej-Boro-wej, dominują odmiany o charakterze łupków dwułyszczykowych, z podrzędnymi raczej, nieregularnymi wkładkami i soczewkami jasnych skał, makroskopowo zbliżonych do kwarcytów. Ciemnoszare partie łupkowe cechuje wyraźnie kierunkowa tekstura, zaznaczona równoległym ułożeniem lamin zbudowanych z blaszek i plastrów brunatnego biotytu, oddzielonych warstewkami, w których przeważają jasne minerały — szaty kwarc

1    kremowy lub kremoworóżowy skaleń, z podrzędną domieszką jasnej i ciemnej miki. Warstwy te cechuje jedwabisty połysk, spowodowany obecnością delikatnej pilśni fibrolitowej. Z warstwami łupkowymi przestrzennie związane jest okruszcowanie tlenkami żelaza, niekiedy tak gęsto rozsianymi w tle skalnym, że wyraźnie oddziałują na igłę magnetyczną kompasu.

Jasne partie o charakterze kwarcytów również wykazują zróżnicowanie. Obok k i Ik udecy metr owej miąższości zespołów warstw zbudowanych z drobnych, dobrze obtoczonych ziarenek kwarcowych „spojonych" skaleniem i oddzielonych od siebie milimetrowymi laminkami łyszczykowymi. spotyka się warstwy wyłącznie kwarcowe czy kwarco-wo-muskowitowe, rzadziej kwarcowo-syllimanito-we, z reguły grubiej ziarniste.

Odmiany kwarcytowe dominują w strefie Nowoleska Kopa-Mlecznik. W tym obszarze warstwy łupków łyszczykowych o kilku do kilkunastocentymetrowej miąższości, często z dobrze widocznymi makroskopowo kryształkami i grudkami tlenków Fe i Ti, przeławicają kilkudecymetrowej

Tabela 1

Skład chemiczny łupków łyszczykowo-syłlimanitowo-kwar-

cytowych i kwarcytów

Chemical composition of mica-sillimanite-quartzite schists

and quartzites

	1	2	3	4	5
Si02	62.78	64,13	77,94	82,25	55,24
ai2o3	18,30	18,85	18,12	9,61	21,06
Fe-,0,	5,65	4,02	0,38	2,18	10,50
FeO	3,90	2,78	0,14	1,46	4,88
MnO	0,033	0,033	0,015	0,016	0,006
MgO	1,29	0,65	0,23	0,36	0,76
CaO	0,36	1,07	0,63	0,61	0,70
Na20	0,41	0,58	0,29	0,26	0,82
k2o	4,43	4,86	0.68	1,02	3,26
Ti02	0,96	1,16	0,23	0,53	2,15
p2o5	0,17	0,12	0,06	0,10	0,18
h2o^1	U5	1,14	0,66	0,50	0,36
h2o-	0,16	0,10	0,05	0,05	0,07
co2	0,59	0,66	1,03	0,76	0,03
Sc	0,02	0,02	0,02	0,01	—
	100,553	100,173	100,475	99,716	100,016

I - lupek lyszczykowo-syllimanitowo-kwarcytowy, okruszcowany tlenkami żelaza i tytanu, zachodnia skałka na wzgórzu Borowa; 2 - łupek lyszczykowo-syllimarmowo-kwarcytowy, okruszcowany tlenkami żelaza i tytanu, wschodnia skałka na wzgórzu Borowa; 3 - lupek kwarcowo-syllimanitowy. przewarstwienie w gra-nitognejsach sylimanitowych, odsłonięcie na E od Nowolesia; 4 - łupek lyszczy-kowo-syllimanitowo-kwarcytowy, okruszcowany tlenkami żelaza i tytanu, skałka na wschód od Romanowa.

Analizy 1-4 wykonane zostały w Laboratorium Chemicznym Zakładu Projektów i Dokumentacji Geologicznych w Katowicach, analiza 5 w Zakładzie Projektów i Dokumentacji Geologicznych Kombinatu Geologicznego Północ w Warszawie.

1

W nawiasach podano nazwy geograficzne stosowane przez autorów cytowanego artykułu. W prezentowanej pracy

natomiast nazwy wzgórz podawane są zgodnie z nazewnictwem stosowanym na wydanej w 1978 r. przez PPWK. mapie „Wzgórza Niemczańsko-Strzełińskie”.